Happy Holiday

Met mijn buikje goed gevuld van een masterlijk kerstdiner, is het dan nu tijd voor een kleine up-date!

Als eerst ben ik in mijn vorige blog de helft vergeten te vertellen. Zo ben ik vergeten te zeggen dat ik in het vliegtuig naar Chicago naast een meisje zat die Hachi keek, ze heeft de hele tijd gehuild! Haha rotfilm ook! Maar ik mocht wel haar chocola'tjes dus mij hoor je niet klagen. Ik ben vergeten te zeggen dat ik op mijn eerste dag al een ontbijt van Tim Hortons kreeg, BAGEL! En voor lunch bagels van de Safeway, Joehoee!! Ik ben vergeten te zeggen dat we naar de Nederlandse winkel zijn gegaan voor oliebollenmix en belangrijker, voor een nieuwe pot appelstroop! In de Nederlandse winkel was ook mieters veel Sukerboale, waar ik me echt over verbaasd heb, een droge klomp brood waar je zo iemand dood mee kan slaan voor maar liefst $9,99. En ik was nog vergeten te zeggen dat mijn 2de x in een Canadese supermarkt weer net zo verrassend was als de eerste. Het eten is zo anders en de verpakkingen zijn zoveel groter! Daarnaast dringende ik voor bij een oudemevrouw en de hele rij was zo beleefd om mij daar op attent te maken, want voordringen wordt hier niet gedaan. Ook niet in de Sears waar een rockster een stereoset wil kopen en eerder wordt geholpen, maar keurig naar Matthijs wijst:: Nee hij was eerst.. Dan nog in de supermarkt waar een hele kleding afdeling is, met belachelijk goedkope kleding, maar een gewone haarborstel beneden de 10 dollar vind je niet! Ok miss moet ik misschien ook gewoon een haarborstel van thuis mee nemen, en misschien had ik mijn anti klit spray ook niet in Utrecht moeten laten liggen. En een mobiele telefoon mee had ook handig geweest of mijn skype headset... Jaa dit was ik ook vergeten te zeggen maar al die spulletjes ben ik vergeten mee te nemen!

Maar heu, ik kon deze keer wel een koffer in een maat kleiner!!

Vanaf dat ik hier ben zijn we al fanatiek aan het knutselen, de maskers zijn inmiddels gemaakt en gister hebben we een poging gedaan tot het Gingerbreadhouse te versieren. Ik deed de frosting erop, Sofie de snoepjes en Noa en Finna hadden het vooral errug druk met de snoepjes op te eten! Maar gelukkig was er snoep in overvloed, want het resultaat mag er best zijn! Het gingerbread proeft naar pepernoten met te veel gember, minder lekker, dus nu de snoepjes er met zorg op geplamuurd zijn worden ze weer met zorg eraf gepulkt, om vervolgens lekker opgegeten te worden.

Gister middag hebben we een kleine teaparty gehouden met de fancy etagère gevuld met lekkere koekjes. Zoals ik eerder al zei is het hier gewoonte om met kerst elkaar koekjes te geven, de mooiste koekjes. Moeders staan dagen in de keuken voor het fabriceren van deze feestelijkheid. Manon heeft voor de gelegenheid fudge van de pure chocoladeletters gemaakt. (Ooee dat is lekker). En Sinterklaas is nog maar net vertrokken en er staat al een boom in huize Schonewille met daaronder allemaal kadotjes. Het is hier normaal dat vriendjes en vriendinnetjes ook kadotjes voor elkaar kopen, de kadotjes liggen al dagen onder de boom! Hele prestatie dat de meiden ze niet eerder wouden open maken! Gelukkig mochten ze gisteravond al ééntje open maken, als voorproefje! En dan kwam vannacht Santa ook nog!!

Vannochtend ramde Noa bijna de deur uit mijn kamer, wohooo de hele kamer lag vol met kado's!! Wauw Noa wat koeeel!! Pff, ik moest wel mijn pokerface gebruiken aangezien ik gisteravond in alle stress heb mee helpen in pakken. Ssst, zijn de meisjes echt niet wakker?? Ik wist bijna wat in alle pakjes zat, maar kon nog steeds verbaasd reageren. Omg bestaan er echt zulke mooie barbies?? Wat is er misgegaan tijdens mijn opvoeding dat ik alleen mijn Tatoo barbie Tanja had?? Noa en Finna krijgen gewoon zeemeermin barbies!! Awesome!!

En dan het aller beste, mijn kadoo!! Reebok Easy Tone's... Oo wat krijg ik dadelijk mooi gespierde billen!! En dat was niet alles, Santa had voor mij nog een zak Reese's, de Vanityfear met mijn grote liefde op de voor pagina en dan nog het aller best.... En dag skieën in Manningpark incl een skieles!! Jaa ik ben heel gelukkig!!

Na het openen van alle kado's moesten we als een speer onze kerstkleding aantrekken en van het feestelijke kerstontbijt genieten, maar wel snel want de Britsche buren kwamen koffiedrinken! En wat had de buurvrouw gemaakt... Koekjes! Je weet wel die speciaale britsche, die ze ook in Sweeny Todd maken... Maar dit was met Cranberries ipv mensen.

Naast de overdosis koekjes en kadotjes is het ook heel Canadees om de hele dag bezig te zijn met het eten, vooral de kalkoen duurt errug lang (die moet de hele dag in de oven). Nu er gevraagd wordt naar Nederlandse tradities kan ik alleen maar gourmetten en eten tot je er ziek van bent bedenken. En dat is dan ook wat ik gedaan heb. Na mieters veel koekjes, chocola en fudge moest er net nog een avondmaal worden gegeten!! Ondanks de mailtjes welke ik net voor het eten las met texten als: ‘Ik heb een nieuwe weegschaal, hij weegt 3 kg zwaarder dan de oude, je bent dus 3kg dikker dan je dacht' of ‘Niet teveel eten! Skande' of ‘het mooiste gewicht is evenwicht'. We zijn hier niet van de Vifit reclame!!

Ondanks al deze opbeurende mailtjes heb ik toch genoten van het kerstdiner. We hadden allemaal lekkere voorgerechtjes, Brusselse spruitjes (balen dat alleen ik van spruitjes houd), een heerlijke ham en mashed patatoes (we zijn in Canada remember). Erg lekker en als toetje een ‘raar' mengsel van cake, fruit en een wit kwakje! En natuurlijknog meer chocola en fudge...

A little too much chocolate is just about rights, of wat dat bord in Harrisson ook al weer zegt. Het komt er op neer dat je nooit genoeg chocola kan eten...

Gelukkig hebben ze hier maar één kerstdag en kan ik morgen weer (een poging doen tot) normaal eten. Morgen is het boxing days en dat betekent kerstboom Reese's in de uitverkoop. De twijfel is nu, gaan we ons storten in de kerstuitverkoop of morgen lekker naar Manning Park??

Keuzes.....

Ik is er...

Na een lange reis ben ik dan toch veilig aangekomen.

Mem heeft mij dinsdag ochtend, heeeel vroeg, naar Schiphol gebracht. Het was errug mistig, maar gelukkig geen sneeuw!! Inchecken bij Schiphol duurde een eeuwigheid, waardoor ik geen tijd meer had om koffie te leuten met moeder. Helaas... Door de douanne bij Schiphol was best spannend, ik kreeg een kruisverhoor waarom ik alleen reisde, wie mijn ticket had betaalt, wie mijn koffer had ingepakt, waar ik mijn ticket had geboekt en of ik ook meer identiteitskaaten had naast mijn paspoort, mijn rijbewijs. Toen ik aan die meneer vroeg waarom hij al die vragen stelde kon hij daar geen uitspraak over doen. Toen ik vroeg of iemand misschien iets in mijn koffer had gestopt, kon hij dat grapje niet waarderen.... Hahaha maar ik had zelf de koffer gevuld met rookworsten en sterretjesvuurwerk, heit zegt dat dat koud vuur is, dus dat moet toch kunnen??

Na ongeveer 8 uur stil te hebben gezeten, met te weinig ruimte, lande ik in Chicago. Tijdens het landen hadden we erg veel turbulentie en toen de piloot uit het niets omriep, in geval van evacuatie moet je je handbagage achterlaten en direct het vliegtuig verlaten, had ik behoorlijke stress!! Sociaal als ik ben heb ik dit met iedereen gedeeld, het is toch niet normaal dat ze dat zeggen, nee ze zegen dat nooit, dit kan niet goed zijn... En al snel had ik iedereen om me heen gek! Haha Maar het is goed gekomen, Annie heeft haar tassie nog...

In Chicago had ik ongeveer 45 minuten om van vliegtuig te switchen, wat opzich best spannend was. Ik had geen idee hoe alles werkte en ik verbaas mezelf er nog steeds over dat het gelukt is. Gelukkig kwam mijn koffer als aller eerste uit het vliegtuig dus die heb ik zo mee gegritst en de koffer op een band gegooid, de eerste en beste die ik tegen kwam (hoe die koffer het vliegtuig heeft bereikt is mij een raatsel). Toen met de trein naar de andere kant van het vliegveld gecrosst, daar door de douanne. Het scheelde dat ze in NL alle moeilijke vragen hadden gesteld en een sticker op mijn paspoort hadden geplakt, waardoor ik snel door kon lopen. Ik moest echt sprinten naar de gate, waardoor ik in alle chaos mijn paspoort ergens had in gestopt en die niet meer kon vinden... Maar dat gaf niet, ik had nog 2 minuten om hem te vinden zei de stewardess... Argggh!!

De vlucht van Chicago naar Vancouver duurde ong 4 en half uur en ik heb heerlijk geslape!! In Vancouver waren Matthijs, Noa en Finna, bijna op tijd, om mij te halen! Finna blijft mij stug Anouk (de vorige/nieuwe, aupair) noemen, erg grappig!!

Het is wel een beetje raar om terug te zijn, omdat de reis nu zo lang duurde heb ik het idee dat ik verder weg ben. Daarnaast ligt er nu sneeuw op de toppen van de bergen, maar nog niet zo veel. In Utrecht ligt absoluut meer. En daarnaast zijn alle huizen over de top versierd met lichtjes, heel mooi! Hier staat een grote kerstman in de tuin!! Heel leuk! En voor de rest is alles nog gewoon het zelfde!

Vandaag heb ik kerstinkopen met Matthijs gedaan! Feitelijk mag ik er niets overzeggen, omdat het groot geheim is en ik me bijna niet stil kan houden, maar het is zooo tof.... Oo nu moet ik helemaal wachten tot zaterdag ochtend, kerstochtend ligt alles onder de boom. Maar met een beetje gelukmag ik het er vrijdag zelf onder leggen.. Maar het duurt zo lang tot ik het uit mag pakken!! Of dat ik er überhaupt over mag praten...

Kerst wordt hier echt heeeel uitgebreid gevierd. De winkels liggen vol met de mooiste spullen, heel veel chocola'tjes (zelfs Reese's in kerstboom vormen), Candy cane's in alle smaken (dat zijn die zuurstokken), spulletjes om je uit te leven met het Gingerbreaden als dat niet genoeg is bakt iedereen koekjes voor elkaar. En niet die smeerige zandkoekjes welke ik welleens met Marleen probeerde te maken, echt de aller mooiste koekjes. En iedereen koopt kadotjes voor elkaar, voor iedereen. En dan komt de kerst man ook nog...

Naja ik ga nu eerst maar lekker slapen, des te sneller is het morgen en dan is het al bijna zaterdag.

Haha ooo ik ben zo ontzettend moe nu, ik reageer morgen op al jullie mails... Maar eerst even lekker tukken... Het is hier nu 8 uur in de avond en de meiden houden movienight maar ik ga slapen, schaam!!

Voor oma Ipad!!

Na weken gevuld met knagende heimwee naar het mooiste land met de mooiste cultuur en de liefste (nederlandse) kindjes. Maar ook weken volgepropt met uitjes,want hoe prop ik zoveel mogelijk dingen in dit halfjaartje (Noord)Nederland. Uitjes als slapen op Terschelling. Lopen op Gran Canaria, waar tutmemmie en Femmie zich verbazen over alle naakte kerels (er ging een wereld voor ons open), waar we Friezen leerden kennen, welke beroofd waren en niet werden geloofd op het politie bureau omdat ze te kalm waren.

Ode aan de nuchterheid van een Fries.

Uitjes als zoveel eten en nog meer drinken op Texel, daar waar we de Jutter achteroverslaan alsof het niets is. Of het Shinen in Amsterdam, de gratis entree en backstagekaarten en het fantastische feest waar we belanden, waar opnieuw een wereld voor mij open ging! Hihi.

En tot slot het puberen in Utrecht, waar mieters veel sneeuw lag! Waar we chocola hebben gegeten voor het leven, tranen met tuiten hebben gehuild om Dirtydancing 2 en nog harder hebben gehuild om persoontje (geen toelichting mogelijk) en vooraluit ons dak zijn gegaan in Soesterduinen,er lag wel 60cm sneeuw!! Joehoee!! De tuinen gevuld met sneeuw en het huis gevuld met hormonen. Het was een geslaagd vrouwenweekendje!!

Na heerlijk te hebben genoten, was gister de thuiskomst minder fijn. Oma Ipad heeft, vooral mij,ontzettend laten schrikken maar het gaat nu gelukkig alweer beter!

Morgen vlieg ik om 11 uur naar Chicago en vanuit daar ga ik naar Vancouver, het wordt een wereldreis, maar het is het waard.Het was eigenlijk niet mijn bedoeling om een verhaaltjes te gaan bloggen, na 3 weken ben ik weer thuis. Enkele verzoekjes had ik gehad, maar wat een werk voor 3 weken! Maar vandaag drukte Beppe mij op het hart, ik moest mooie verhalen blijven bloggen, dan had beppe wat om te printen!!

Dus bij deze:

Voor Beppe.

Join a Family

Zo nu ik weer helemaal thuis ben en mijn eerste rustige dag heb, besef ik wat voor fantastische ervaring ik achter de rug heb. Canada is een prachtig land en ik heb het ontzettend getroffen met de familie, de meisjes waren superlief en we hebben veel leuke dingen gedaan! Ik heb me verbaasd over de cultuurverschillen en een poging gedaan tot mijn engels te verbeteren, maar te vergeefs dacht ik nog steeds dat het een chitmunk was ipv chipmunk (heet het daarom chocolatechip cookies, als die munks?).

Anyway het was een fantastische ervaring, het was goed om even mijn autistische wereldje te verlaten en een nieuwe uitdaging te ondergaan. Ik heb veel lieve mensen leren kennen en ik wardeer het mooie van Nederland weer veel meer.

Mocht je nu ook zo'n fantastische ervaring willen ondergaan dan is er een nieuwe website

www.joinafamily.com

Mocht je daarnaast wel wat hulp met 'de rotben' kunnen gebruiken en lijkt het je leuk om een internationaal meisje te onderdompelen in onze fantastische cultuur. Wacht dan niet en kijk snel op www.joinafamily.com

Verrassing!

Na een heerlijk ontbijtje hebben Manon en Finna mij naar het vliegveld gebracht, wat toch een lichtelijk stress momentje bood, doordat we in de fille hadden gestaan waren we een uur te laat bij de incheckbali, welke al bijna dicht was! Dus super snel in checken! Golftas bij de speciale bagage dumpen, waar ik bijna mijn handbagage ook was vergeten, en toen uber snel in de sprint naar de gate, waar ik afscheid heb genomen van Manon en Finna (snik). Toen moest ik sprinten naar mijn vliegtuig. Manon had me vooraf op het hart gedrukt dat ik recht regelrecht door moest lopen naar mijn vliegtuig en niet afgeleid moest zijn van alle spulletjes! Wat een straf, zag ik daar net niet een dutyfree Lancome winkel, mijn lievelings Chanel luchtje in de aanbieding en mieters veel turtels (zonder tax!). Maar helaas oogkleppen op en lopen! Ik kon zo het vliegtuig in stappen en zodra ik mijn riem dicht had geklikt gingen we ook vertrekken!

Na een heerlijk glaasje Hardy's (is dit een teken??), ben ik samen met mijn comfortkid in slaap gevallen! De vlucht ging helemaal voorspoedig en lande een halfuur eerder dan gepland. Het duurde uren voordat ik mijn koffer had, enje zag zo duidelijk het verschil tussen de Nederlanders en Canadezen. De Canadezen zijn zo heel lief en laten elkaar passeren, wachten op hun beurt etc. De Nederlanders staan opgefokt te dringen met hun karretje en elkaar om te beuken! Toen ik eindelijk mijn grote Roze koffer en mijn golftas gevuld met schoenen te pakken had kon ik die vader en moeder op zoeken! En ja hoor!! Memmie had aan al mijn eisen voldaan! Heit en Mem hielden een groot spandoek omhoog: Femke de Canadees wat ben je toch lang weg gewees!! (haha die text is gejat van een spandoek, van ome kees die uit indonesie komt toen ik naar Canada vertrok). Ik vond het helemaal leuk en was hartstikke blij! Verreisd dat ik was had ik wel zin in een lekker bakje koffie en mocht er nou net een Starbucks op Schiphol zitten..... Beter kan niet toch? Nou nee dat wouden heit en mem niet, hatsikidee doorlopen! Okee, naja parkeren op Schiphol is ook duur, dus we drinken vast onderweg wel wat. Van der Valk Emmeloord riep me al van afstanden en ik vroeg maar aan heit zullen we daar eten, ik sterf van de honger! Maar nee hoor heit was al 3 x deze week voor werk bij van der Valk geweest en had geen zin in nog een x. HU??? Maar we gaan altijd naar van der Valk Emmeloord, we zijn hoofdfinancierders! Maar lief dat ik was, wou ik niet direct mijn eisen doordringen want miss moest vader nog wel werken ofzo! Als compersatie had ik bedacht dat ik wel langs de Poiesz wou voor een italianse bol met filet american, ik stierf immers van de honger! Neee doen we strx zei memmie en vader racet zo door, hu sinds wanner wordt er niet meer aan mijn wensen gehoor gegeven??? :S

Vader racede rustig door en er stonden allemaal autos in de Wiidswâl! En in de tuin stond Pake Lubbert, Pakke Douwe, Beppe Cilia, Frank, Mirjam, Rebecca, Tante Corrie, Ome Johan en tante Julia. Er hing de Canadeze vlag en Friese vlag in de tuin en ik schrok zo ontzettend van al deze lieve mensen die allemaal voor mij gekomen waren!! Het was dus zeker een verrassing!! In de kamer hongen canadese slingers (jaaaaa slingers) en ballonnen! Memmie had tompoezen van de HEMA laten maken, met een geweldige foto, van mijn geweldige ik, erop. Jammie!

En na een goddelijke krokketten lunch was ik toch toe aan een kleine powernap, heerlijk in mijn dromeland verzakt, kreeg ik de volgende shock van mijn leven! Tante Agnes stond aan mijn bed! Verrassing!! En ik heb een Fantastische mok gekregen, met de tekst erop een lekkere snoepkont, maar er staat niet bij of ik een lekkere snoepkont ben of heb.....

Nou na even heerlijk bijgekletst te hebben, (Marije heeft eindelijk haar rijbewijs gehaald, GEFELICITEERD!) moest ik me als een speerdouchen en mooi maken, mooi, wat is mooi?? Ik weet niets meer van mode, dus maar snel wat uit de kast gegrepen! Nee niet haren fohnen ook al vind memmie dat zo mooi, dat is zoveel werk! Lekker mee als pauper Canadees naar de pannenkoekenboot! Een Nederlandse pannenkoek, met Nederlandse kaas, daar waar ik me 11 weken op heb verheugd! Heerlijk! En omdat het mijn feestje was mocht ik als eerst naar binnen! Midden in mijn betoog tegen vader over hoe gevaarlijk die trap wel niet is, hoe bang ik elke keer wel niet ben om naar beneden te stuiteren, roept oppeens een heeeele knappe jongen: hee jij daar!

Heb ik sjans??

Neeeeee daar aan dat tafeltje, zatten de 2 mooiste jongens die ik me maar kan wensen!! Jippie!!! Wat een geluk, mijn mooiboys!!

Ik heb dus een fantastische dag gehad! Met veel lieve mensen en veel mooie kadotjes! En ook nog veel welkomsthuiskaartjes, erg leuk! Ik wil iedereen hier heel erg voor bedanken!!

Mensen bedankt!

Want als ik weg ben....

Dan mis ik de straten, van af de toren tot aan Westerhaven. Ik mis de grachten de mensen, Stadjers studenten, het aller mooiste accent! Geen Canada laat staan Kameroen, doe mij maar het gras, het gras van het Noorderplantsoeeeen!

Aan alle goede komt een eind en zo ook aan deze fantastische ervaring. Ik heb de gigantische chaos weten te troseren en terwijl ik luidkeels door Gurbe Douwstra werd toe gezongen heb ik alles (hopelijk alles) in mijn koffers weten te proppen! Ik zit nu moe, maar voldaan, aan mijn laatste kopje Canadeze thee.

Langzaam maar zeker zijn mijn favoriete Nederlandse dingen vervangen door Canadeze dingen, niet meer langer Italiaanse bollen van Bakker Bart, maar Bagels van de Safeway. Geen appelstroop voor ontbijt, maar zelfgemaakte jam van Karla van de golfbaan. DE wordt vervangen door de Starbucks. Comfort wordt boven Fashion verkozen. Het bruisende stadsleven wordt verruild voor de rust en natuur van een (bijna) uitgestorven dorp. De agressiviteit van mensen wordt vervangen, door de vriendelijke standaard vraag how are you. Het Nannewiid wordt gewoon vervangen door het mooie meer hier. Ik loop niet meer de ketting om maar gewoon de Hopelookout op. En of ik nu golf met de oldladies hier of de oude(re) dames van St. Nyk, daar zit niet veel verschil in. Zelfs voor mooiboy Thomas of mijn geliefde Brammie is inmiddels vervanging, Julian!

Hahaha okeee hij kan niet tippen aan jullie, helaas geen mooie Canadees voor Femke. Ik zal dus wel naar huis moeten....

Maar voor vertrek wordt toch nog even de laatste middelen uit de kast getrokken, om te zorgen dat ik ontzettend veel heimwee krijg naar Canada, of dat ik gewoon helemaal niet meer weg wil. Daarom zijn we zondag nog één keer naar Manning Park gegaan, we waren daar al eind juni geweest, toen was de berg maar voor de helft open! Om mij nu toch nog even een laatste aanblik te gunnen op het mooie Canadese landschap, zijn we nog een keer terug gegaan voor de zeldzame bloem de paint brush! Ik had een fantastische kleurrijke bloem verwacht, maar het was een zielig bolletje met haar! Onderweg zijn we eerst gestopt bij de Hope slide's, dit is geen glijbaan maar een stuk berg wat een paar jaar geleden zomaar uit het niets naar beneden was gevallen. Ik heb fotos gemaakt, maar het is niet super duidelijk want de wolken hingen erg laag, of wij waren gewoon hoog!

De weg naar de top was zwaar, een hele slinger route! Oooee wat waren we misselijk! Noa hield het bijna niet meer! Dus ik heb snel mijn disign kitsch kitschen tas geleegd en overhandigde haar die, Noa nam dit gebaar dankbaar in ontvangst, ze hoefde gelukkig niet te spugen, maar is wel heel gelukkig met haar nieuwe tas... Uhm....???

Boven aan de berg in Manning kreeg ik toch nog een te maken met nog een Canadeze ervaring, namelijk sneeuw! Echt waar boven op de berg sneeuwde het! Omdat mijn Hikkingshoes kapot zijn (top kwaliteit), liep ik op mijn mooie stoffene stappers van 15 euro en ik kan vertellen, dit was behoorlijk frisser aan de.......... tenen. Eenmaal weer beneden zijn we dus naar een heel gezellig restaurantje gegaan, wat me een beetje aan de skivakantie in Duitsland deed denken, voor warme chocolade melk met frietjes (zoiets als gebak kennen ze hier niet, maar slagroom is toch vies, dus friet is een goed alternatief!).

Trouwens, ik was bijna vergeten te vertellen dat we dinsdag, toen het te hard regende om te golfen, naar Bridal Falls zijn geweest. Geweldige watervallen, zie fotos! Beautiful Britisch Colombia, Best place on earth!

Zonet heb ik mijn aller aller laatste ronde golf gelopen! Ik ben naar de golfbaan toegelopen en heb ook kennis gemaakt met een locale junk van Hope, ahoewel of ze locaal is weet ik niet want er gaan geruchten dat zwerver/junkies uit Vancouver enkeltje Hope krijgen. Hope is niet zo koud in de winter! Ik kwam haar tegen op de brug bij de golfbaan ik kon geen kant op en nadat ze me de stuipen op het lijf had gehaagt, ik zal jullie die F*cking details besparen want veel meer dan f*ck was het niet, maar ik was bang. Daarna ben ik naar het clubhuis gesprint, waar ze direct mijn lievelings beppe op hadden getrommeld om mij te kalmeren.Ze zijn zo lief!

Uiteindelijk heb ik de slechste ronde ever gelopen, Michael Meerman je gaat een fortuin aan mij verdienen! Ik heb voor de laatste x met de ladies gegeten en heb een hele mooie/mannelijke polo als afscheids kado gekregen:)

Morgen moeten we super vroeg uit de verenwant we gaan voor mijn aller laatste/eerste keer uit ontbijten. Als afscheid, snik! Lekker vroeg want de meiden moeten half 9 opschool zijn! Ik vlieg rond één uur richting Nederland en land donderdag 7:50am jullie tijd!

En ondanks dat ik er inmiddels heilig van overtuigd ben dat Canada zoveel mooier en socialer is dan Nederland heb ik misschien toch een klein beetje heimwee van het thuisfront. Zo mis ik mijn tutmemmie, onvoorstelbaar niet?? Ik mis vader, die zoooo goed kan golfen (zucht). Ik mis broeder, waarom broeder eigenlijk? Ik mis mijn mooie kamertje in Groningen en alle lieve vriendjes daar! Ik mis niet die chaotische, ongestructureerde, minder fijne school. Maar die moet ik nou eenmaal eerst afsluiten wil ik verder kunnen gaan met mooie plannen. Inmiddels zijn er al wilde plannen voor februari, maar daar moet ik eerst nog even hard voor werken! Mocht iemand dus suggesties hebben voor een leuk bijbaantje, wat niet de hele dag polissen inscannen bedraagt (sorry heitie), dan houd ik me warm aan bevolen!

Vancouver!!

Na mijn grootste sociale zelfmoord poging ever, namelijk schaatsen (man wat is het moeilijk om recht te blijven staan), hebben Julian en ik nog even de Hopelookout gelopen! Ha, eindelijk iemand gevonden die het er zwaarder mee heeft dan mij! En ik heb hem samen met Sofie, Noa en Finna de Suckers Creek laten zien. Dus nadat ik al de charmes van Hope in de strijd had gegooid waren er geen hartenkoekjes meer nodig maar werd ik zo, heel gewoon, al uitgenodigd om mee te gaan logeren bij zijn tante in Vancouver!!

Vooraf wist mijn grote vriend bij de deur nog even te melden, bring your fashionable clothes, like a dress or something! Uiterst beledigd ben ik in mijn hikking outfit naar huis gerend en Manon gedwongen om Cindy op te bellen om haar te zeggen dat ze haar zoon op moet voeden! Manon, behulpzaam als altijd, heeft dus direct Cindy gebeld met de boodschap Femke is crying her eyes out of her head, waardoor Julian zich lekker schuldig ging voelen! Net goed! Maar ondanks dat mijn wraakgevoelens waren voldaan zat ik nog wel met een enorme stress, na 10 weken alleen maar in mijn North Face broek en Teva bergschoenen te hebben gelopen weet ik niet meer wat fashionable is! Gelukkig had ik nog dat Gstar jurkje van een vermogen hangen, dus daar snel de stoepkrijt afgerost en klaar is kees! Mijn jas moest nog even gewassen worden na het soyasaus ongeluk van honderdjaar geleden! Ondanks alle stress vooraf stond ik toch klokslag 5 uur klaar. De man van Cindy heeft ons naar Vancouver gebracht, daar waar een wereld voor mij open ging. Midden in het centrum van Vancouver staat een klein, sprookjesachtig huis met een prachtige tuin en 2 lieve honden (echt waar). In dat huis woont de tante van Julian, welke je het beste kan vergelijken met Charlotte uit Sex and the City. Het was prachtig, alsof ik zo in de film stapte. We hebben eerst gegeten met zijn tante en haar vriend, bbq uiteraad, daarna een wijntje met hun gedronken en toen...... Toen was het tijd om Vancouver by night mee te maken! We moesten met de seabus om down town te komen. Ik vroeg me af wat een seabus was, maar dat is dus letterlijk een ZEEBUS, gewoon een boot dus. In DE stad heb ik mijn ogen uit gekeken! Ik was duidelijk overdressed, in mijn witte broek, gstar jurk en spijkerjasje en gewone jas, voor het geval dat (THOMAS, dit is jou schuld, ik had je nodig!). Maar de meeste meiden liepen gewoon in een soort Tshirt en hele, hele hoge pumps! Wooow, ik was zo verbaasd over al die blootigheid, ik heb als een wereldvremde imbeciel staan schreeuwen moet je daar kijken, moet je daar kijken. Julian kreeg inmiddels wel zijn vraagtekens bij mij, met wat voor monster hij mee opstap moest, maar ik heb gewoon gezegd dat mijn reactie typisch Nederlands is, toch best handig al die cultuur verschillen! We zijn naar een bar gegaan waar ik Canadees bier heb geproefd (ieeeeuwl!), ik heb mijn ogen uit gekeken om de naaktheid van de meiden en ik heb eindelijk knappe Canadeze mannen ontdekt (goed zoeken)! Het was dus een geslaagde avond! O en typisch Canadees is ook om tussen de nummers door er nog even fondsen werven voor het kankerfonds.

Nadat ik de volgende dag de meest vieze/rare cornflakes had ontbeten zijn we wederom met de seabus downtown gegaan, in boyfriendbroek jawel! Ondanks dat ik, verwend dat ik ben, veel wereld steden heb gezien als Amsterdam, Londen, Parijs, Barcelona, Venetie of Luxemburg. Was dit echt compleet anders, al die grote hoge gebouwen, een Starbucks op elke hoek van de straat (zelfs in de boekenwinkel). Het was echt super mooi!! We zijn eerst naar Stanley park gegaan, waar het aquarium is. Ik had me er heerlijk op verheugd dat ik eindelijk free Willy, maar dan iets minder free, in het echt zou ontmoeten, maar helaas er waren geen orkas! Wel waren er zeehonden, dolfijnen, krokodillen, etc. De aquazoo van Vancouver dus. Na alle diertjes te hebben bewonderd hebben we gelunchd in Stanley park, waar de wasberen gewoon vrij rondlopen, ik vond het fantastisch maar werd voor gek verklaard, want wasberen zijn echt een plaag, ze zijn vies en eten uit je vuilnisbak! Vanuit Stanley park zijn we met de bus terug gegaan naar de stad, waar ik zo fantastisch heb gewinkeld! Na 10 weken hier in Hope te hebben geleefd, was ik lichtelijk gebrainwashed. Ik dacht opeens dat mode niet belangrijk was, dat comfort en praktisch boven alles ging! Maar eenmaal in de sale bij Tommy Hilfiger werd ik zo ontzettend gelukkig van alle mooie spulletjes! Wat nou comfort, ik heb zojuist een nieuwe spijkerbroek gekocht voor $55. Wat wel stom is dat de prijzen op de labels allemaal excl. Tax is, overal moet je nog 12% boven op rekenen en ik houd niet van rekenen als ik aan het shoppen ben!

Rond een uur of 5 was ik moe van het shoppen, mijn voeten deden zeer en ik had allemaal tassen (2), voordat ik ging zeuren zoals alleen vrouwen dat kunnen doen heb ik besloten om afscheid van Julian te nemen en terug te gaan naar die lieve kindjes in Hope die ik al een beetje miste! Vanuit Vancouver gaat er een bus naar Hope, de Greyhound, maar omdat daar vorig jaar dat minder fijne incident heeft plaats gevonden (kijk: http://www.nu.nl/algemeen/1682170/bizarre-moord-in-canadese-bus.html) vond Manon het een fijner idee als ik met de trein ging, welke stopt in Mission en vandaar heeft Manon mij opgehaald en zijn we samen terug naar Hope gegaan! Noa was ook mee, want zij had groot nieuws. Papa had haar tand er uit getrokken met een tang uit de gereedschapskist!! Jullie horen het wel, ik kan de kinderen geen seconde uit het oog verliezen of er vinden de raarste praktijken plaats! Blij als ik ben om weer in uitgestorven Hope te zijn, zal ik genieten van mijn laatste dagen! Morgen is het Femke en Finna dag en ik heb er zin in, maar nu eerst lekker koesen!!

Weltrusten!

Ps. Hoe staat het met de St. Nyksters, genieten jullie genoeg van de merke??

(Up) Date

Terwijl de meiden the last unicorn kijken, welke te droevig voor mij is, kan ik jullie even snel een kleine update verschaffen van het ruige leven hier in Hope!

Ik ben hier nu nog een week, maar ik weet niet of ik nog wel terug wil naar Nederland. Plat, dichtbevolkt, agressief Nederland. Het liefst zou ik in de mooie natuur bij de vriendelijke mensen in Canada willen blijven. Maar zo makkelijk word je niet Canadees, het duurt jaren om een permanent visum te krijgen en wil je een Canadees paspoort dan moet je je Nederlandse inleveren, wat een gedoe. Het handigst zou dus zijn als ik nu een Canadees aan de haak sla, hem trouw en zo een Canadees paspoort bemachtig!

Behulpzaam als ze hier zijn, hebben Sofie en het buurmeisje het al allemaal uitgedacht. Het buurmeisje had nog wel een broer in Onthario, hij is 21, daar kan ik wel mee trouwen. Nou het leek me perfect en creatief als ik ben had ik samen met Noa en Sofie de mooiste verhalen bedacht. Nadat ik hem verleid heb met een teaparty, oftewel thee met hartjeskoekjes in een kamer versierd met roze slingers, zal ik gaan trouwen op dat grasveld hier achter, daar waar de ruigste feesten zijn. Er zal Reese's cake van de Dairy Queen zijn en Sofie en Kalea mogen de flowergirls zijn. We kunnen mooi Matthijs zijn Kareoke set gebruiken en voor de bruidsschat moet Heitie gewoon evenl wat mensen oplichten, want dat is wat makelaars doen tenslotte. Zelfs het huis waar ik in ga wonen is al uitgezocht, een groot huis met veel kamers zo dat Sofie,Noa en Finna allemaal een eigen kamer kunnen hebben en lekker vaak komen logeren!

Jullie horen het wel, alles is uitgedacht! En wat heb ik toch een geluk dat hij zondag hier in Hope is aangekomen om zich een paardagen dood te vervelen, en dat nog wel zo vlak voor mijn vertrek! Toch was ik lichtelijk verbaasd, dat hij hier gister voor de deur stond met de mededeling dat hij had gehoord dat ik de afgelopen 3 jaar er niet uit was geweest en aangezien er hier zoooo veel te doen is, we zoveel keuze hebben uit die ene bioscoop met die ene film alleen op dinsdag avond, wat hoogstwaarschijnlijk een slechte film was, anyway of ik met hem mee ging naar de bioscoop. Nou na dit opbeurende verhaal kon ik natuurlijk geen nee meer zeggen! Maar volgens Matthijs was The Expendables, helemaal geen film voor mij (ik kon me bij district 9 al niet in houden met het roepen van ieuwl). Nee zo zou ik geen goede indruk maken. Dus gelukkig mochten we de van (incl. kinderstoeltjes, pizzakorsten en fishcrackers op de achterbank) lenen om naar Chilliwack te gaan waar The Switch draaide! Jennifer Aniston, altijd goed!

Nou en toen kwam natuurlijk ‘het' stressmoment: wat moet ik aan! Gelukkig heeft Noa me fantastisch geholpen, ze heeft een sjaal voor mij uitgekozen, mijn nagels gelakt, mijn haren gedaan etc. en toen Julian voor de deur stond, vroeg ze me nog fluisterend of ik seriously in love was met Julian. Hihi...

Sofie en Kalea hadden zondag al een briefje op het kussen van Julian gelegd dat hij Turtels (die goddeijke chocolaatjes) en bloemen voor mij moest kopen, maar helaas hij heeft het advies niet opgevolgd! L

De film was best leuk en Julian had bruine ogen, was (bijna) groter, had geen tattoo en had 2 de zelfde sokken aan (ik heb het even gevraagd). Vanmiddag gaan we met alle meisjes schaatsen. Noa heeft me gelukkig al helemaal uitgelegd hoe het moet, dus dat komt vast goed! Ik zal nu snel de keuken in duiken om hartjes koekjes te banken en de kamer te versieren! Maar eerst nog even snel met Finna en de playmobil spelen!