Verrassing!!

ER IS EEN COMPUTER MET INTERNET!!

Ok, het is een computer welke met hee wat meiden moet worden gedeeld, veel tijd voor uitgebreide verhalen is er dus niet, deze houden jullie van mij te goed als ik in NL ben.

Ik ben goed geland, dit had ik nog aan niemand gezegt, er zat een nodige stress bij maar dit volgt. Ik heb wel een telefoon met een lyca simkaart, maar het opwarderen is miss gegaan. Mem heeft mijn nummer maar ik kan niets terug sturen dus.

Ik heb nu zolang gewacht tot deze pc vrij was, dat mijn inspiratie al bijna over is. Maar ik zal mijn best even voor jullie doen, hoogst waarschijnlijk wordt het het kortste verhaal ever maar geniet ervan.

De vlucht is na de nodige ongemakken ( hierover later meer) goed gegaan. De eerste avond ontmoette ik de eerste deelneemster aan het programma. We zijn samen naar een locale markt gegaan, wat erg leuk was omdat dit echt alleen maar uit locals bestond. Hier hebben we een paar thaise lekkerneijen geproeft en een voetmassage gehad, jawel dit kan hier overal!! Geniaal.

De tweede dag zijn we opgehaald en naar een ander hotel gebracht, hier was deelneemster nummer drie. Na een stevig ontbijt bij een mexicaan (??), was het tijd om wat te gaan doen. Thailand is anders dan ik had verwacht, geen blauwe luchten, het is regenseizoen dus erg veel wolken, maar het is wel mega warm en vooral heel vochtig. Om de eerste dag goed te benutten zijn we dan ook met de tuktuk naar een groot hotel in de buurt gegaan, waar we tegen betaling gebruik mochten maken van het zwembad, jacuzzi en sauna. Prima....

Op de terug weg kwamen we een winkel tegen met dhr Fish behandelingen, je weet wel met je voeten in een bak water met vissen die de dode huidcellen van je voeten af eten (ieeeeuwl..)

Maar ik heb de angst weten te overwinnen en heb het gedaan, heel gaaf!

Terug in het hotel hebben we een paar keer briefjes bij de buren onder de deur gestopt, hier verbleven 2 belgische meisjes. Savonds hebben we met zijn allen gegeten en zijn we naar de beroemde nachtmarkt van Chiang Mai gegaan. Persoonlijk vond ik deze beroemde nachtmarkt erg tegenvallen, het was heeeel touristisch. Maar Redmer er zijn olifantenbroeken in overvloed.

Na de avond markt een voet massage en snel koesen, sochtends vroeg werden we opgehaald voor ons verblijf in het gastgezin. Onderweg hebben we tijd gehad om de laatste boodschappen te doen en regen laarzen in te slaan, ik had gelukkig al Oranje hiking schoenen, Hup Holland..

Bij het verblijf aangekomen kregen we allemaal een huisje, het is een zelfgemaakt bamboo hutje met een eigenbadkamer enTHANK GOD westerse doorspoel toilleten (mijn thais toillet avontuur volgt). Er is geen warm water maar dat maakt niet uit, daar is het toch veelste warm voor.

Mijn hutje zit bij de fruitplantage waar we zoveel mogen plukken als we willen, bananen, dragonfruit noem maar op het is fantastisch....

We zijn na de lunch naar de een olifant gegaan welke vorige week is bevallen, de baby mochten we ook voeren (jeeej we hebben geluk, ze is zooo schattig). We moesten zover lopen en we dragen Mahud (schrijfje dat zo) kleren, ja ik heb voor jan doedel zeemanshirts ingeslagen je draagt hier hele dikke olifantenverzorgerspakken en je zweet je kapot... Het was zoooooo warm, onder weg mochten we gelukkig zwemmen in een waterval,, JAWOl, we gleden en plonsten zo bij de waterval naar beneden, FANTASTISCH. Daarnaa hebben we nog een rijstplantage bezocht, hier mochten we rijst verbouwen... Echt waar, ik begrijp niet dat rijst zo goedkoop kan zijn, hetis zo'n arbeids intensief proces en heel smerig...

We reiden rond in de achterklep van een mega truk, hier zitten we met zijn allen in, handig als altijd bleefik ergens aan haken en zo scheurde ik al uit mijn eerste mahudbroek! Oeps

Toen we thuiskwamen stierven we van de trek, maar we kregen zoooooooveeeel eten, rijst groente soep, fruit... Nee ook hier verhonger ik niet.

Na het eten kwam een broer van deze familie langs, hij is de Tattoo king en tattoeerde zich zelf onder onze ogen op de thaaise manier, dus gewoon met een naald en inkt! Veel meiden willen dat de laatste dag hier gaan doen, ik vrees dat ik het lef er niet voorheb. Ik vond de enting al heftig genoeg.

Terwijl ik dit zit te typen worden onze thaaise namen uitgedeeld, die hollandse namen zijn veelste lastig. Ik heet orchidee, maar ik weet niet hoe dat in het thais zegt. Ik ben de hele dag al op dankje wel aan het oefenen, maar het is zooo moeilijk. Het gezin is zoo lief, spreekt geen woord engels, maar ze blijven maar met eten, verlengsnoeren, verlichting etc. komen. Je kunt het zo gek niet bedenken ze doen alles om ons welkom te laten voelen. Vorig jaar heeft een meisje het elephant programm hier gedaan, zij heeft zo'n band met dit gezin toen opgebouwd en is nu met haar thaise man terug om het gezin gedag te zeggen. Ze sprong uit de auto en er kwam een innege omhelzing, ze misten elkaar zo (dat meisje heeft hier twee weken gezeten, nu weetje hoe wij opgevangen worden). De thaise man is erg handig als tolk, ze wouden een paar dagen blijven maar de familie wil hen langer houden, en wij ook...

Goed ik ga even verder spelletjes spelen met de rest, het is niet een spannend verhaal, hoewel er genoeg spannendsgebeurd... Maar de rest komt, morgen gaan we eerst werken met de olifanten...

Ps. Manon, je had gelijk de spinnen zijn hier enoooorm!

Af tellen...

Okeee, het aftellen is echt begonnen, na een fantastische mooi weekend in het hoge Noorden kan ik nu de nachtjes gaan tellen. Inmiddels heb ik een hele voorraad tshirtjes en afritsbroeken in geslagen, mijn oranje hike schoenen zijn opgeboetst en mijn blauwe sandalen met Friesland sokken zijn ook weer uit de kast gehaald, oftewel ik ben er klaar voor!!

Donderdag komt tutmemmie naar Eindhoven, we gaan nog even sociaal moeder en dochter dingen doen (eindelijk, want op de een of andere manier komen we hier in Friesland niet aan toe). En dan reizen we vrijdag samen met de trein (ons bent zunnig) naar Schiphol. Hier moet ik nog even mijn Starbucks behoefte bevredigen (hmmm, weer geen bananabread en de nl koffie proeft nog steeds naar water, maar het groene Starbucks mevrouwtje lacht zo lief, dus net zeuren en troch zoepen).

Ik vlieg om 20.45 naar Thailand, ik vind het nu wel een kleinbeetje spannend, 10 uur lang met mijn benen in de nek zitten. De vlucht duurt ongeveer 10 uur en heb dan nog een korte binnenlandse vlucht. Ik ben dan 16.15 locale tijd in Chiang Mai. Het is in Thailand 5 uur later dan in NL.

Ik neem geen laptop noch telefoon mee, hoe minder mee hoe minder ik kwijt kan raken. Dus bij deze al vast een voorproefje van mijn reis, om een beetje een idee te scheppen waar/wanneer ik ben.

15 juli Reisinformatie:

15:47 Station Eindhoven à Spoor 5

17:14 Amsterdam Schiphol

20:45 Amsterdam(AMS)

12.30 Bangkok Suvarnabhumi Intl. (16 juli)

Met: KLM Royal Dutch Airlines

Vluchtnummer: KL0877

16 juli

15:05 Bangkok Suvarnabhumi Intl.

16:15 Chiang Mai

Met: Thai International

Vluchtnummer: TG0114

Chiang Mai, de Roos van het Noorden:

De hoofdstad van Noord Thailand, Chiang Mai, ligt op ongeveer 700 kilometer afstand vanBangkok en wordt omgeven door hoge bergen. Het gebied bestaat voornamelijk uit jungle waar vele bergstammen leven. Ook is er veel exotische flora en wildlife te zien in de Nationale Parken bij Chiang Mai. De stad heeft een eigen identiteit; doordat de stad zo noordelijk ligt heeft Chiang Mai een unieke cultuur, tradities, eten en gebruiken. De geïsoleerde ligging van Chiang Mai heeft ervoor gezorgd dat de bevolking hun unieke manier van leven lang heeft weten te bewaren. De bevolking bestaat veelal uit boeren en handwerkers met een eigen dialect, eigen gebruiken, eigen festivals, eigen architectonische tradities, hun eigen inheemse kunstwerken, hun eigen dansen en hun eigen afwijkende cuisine. De bergstammen dragen bij aan een groot deel van het speciale en kleurrijke karakter van het prachtige berggebied.

Deze Noord Thaise cultuur wordt ook wel de Lanna cultuur genoemd. In het verleden was Chiang Mai namelijk alleen bereikbaar per olifant of over de rivier. Pas in 1920 is er een spoorlijn aangelegd naar de stad, en in 1932 reed het eerste gemotoriseerde voertuig Chiang Mai binnen.

Met de taxi naar Villa Oranje, waar ik Melanie Aarts ontmoet, een Nederlandse (den Bosch) deelnemer aan het WLS programma.

Villa Oranje, Nederlands Hotel in Chiang Mai:

Villa Oranje Chiang Mai is een klein gezellig hotel waar u nog op persoonlijke aandacht kunt rekenen. Uw gastheer is een Nederlander. Het personeel spreekt Engels. Villa Oranje is gebouwd in de prachtige Lanna stijl die typerend is voor het rijke culturele Noord Thailand. Het Hotel bevindt zich in het centrum van Chiang Mai bij de Chiang Mai Gate.

Villa Oranje in Chiang Mai vindt u in de zilversmedenwijk tegen de zuidelijke gracht van het oude centrum.

17 Juli, WLS begint:

17 Juli, WLS begint.

10:00 We ontmoeten Prachit, het locale aanspreek punt.

Avond Sunday Night Market

Overnachting in Tawan Court.

Sunday Night Market

De nachtmarkt is een markt waar prachtige handgemaakte artikelen worden verkocht.

Ambachtfabrieken; bij de ambachtfabrieken kunt u zien hoe zijde geweven wordt, hoe papieren parasols gemaakt worden en hoe houtsnijwerk vervaardigd wordt

Tawan Court

A small hotel in the middle of Chiang Mai city centre. Our location makes it convenient for our guests to explore the charm and culture of Chiang Mai and yet provides a quiet hideaway. We are only a five-minute walk away from Chiang Mai's famous Night Bazaar. Visit us to experience a small-family run hotel.

18 juli

8.00 Reis naar het dorp.

Eenmaal in het dorp wordt ons direct het communiceren met olifanten geleerd, het uitdelen van commandos en gaan met hen naar de rivier om hen te baden.

10.00 Ontbijt.

Na het ontbijt gaan we in het bos opzoek naar locale kruiden en planten om hier eten/medicijnen van te maken voor de olifanten.

12.00 Lunch.

Na de lunch gaan we met de olifanten naar de rivier om hen te laten baden, we brengen hen terug naar het bos voor de overnachting en lopen zelf terug naar de homestay.

Homestay

We are located in Muang Kued Village, Kued Chang Sub-District, Mae Taeng District, Chiang Mai Province, Thailand. Currently, 8 Thai home stay families welcome visitors inside and outside of the country. Through the home stay program, you will get to experience an authentic Northern Thai village life with Thai families.

Zie voor meer info op:

http://www.homestay1.com/ep1.html

18.00 Diner.

Na het diner gaan we terug naar het bos om vertrouwd te raken met de olifanten en de nacht.

Terug bij de homestay is er nog tijd voor een Thaise massage les.

19 juli

8.00 Ontbijt

Na het ontbijt gaan we erop uit voor een trekking, onderweg zullen we lunchen en na de lunch gaan we raften (de droom waar ik in Canada geen tijd voor had).

Trekking

In our village, the most popular trekking trail is the waterfall trail. It almost feels like you are lost in a jungle! Our village has a variety of trekking trails; 1 to 2 hours, 2 to 4 hours, and 4 to 6 hours.

(Hopelijk kan ik dit aan met mijn fantastische, wel onderhouden conditie)

Raften

Het is nog een verrassing welke vorm van Rafting we gaan doen... En er hoeft niet getwijfeld te worden naar welke vorm mijn voorkeur uitgaat (bamboo, ik ben toc geen panda)

White water Rafting The river called Mae Taeng river which runs across in Kued Chang Sub-District is an exciting rafting spot in Muang Kued Village. Of Bamboo Rafting
About 30 minutes of relaxing and peaceful time on a bamboo raft

Na alle avonturen gaan we terug naar de homestay voor diner en na het diner, lekker hossen... Oftewel Thaise dansles.

20 juli

8.00 Ontbijt

Na het ontbijt krijgen we een rondleiding door het dorp en uitleg over de manier van leven.

Hierna zal er gewerkt moeten worden, we gaan helpen met de herbebossing en aanplanten van bomen. Als we klaar zijn met deze ‘argiculture practice' gaan we naar de homestay terug voor diner.

21 juli

8.00 Ontbijt

Vandaag is een klein beetje een verrassing, omdat ik twee verschillende programmas heb ontvangen. We gaan of naar de: Bann Den Temple / Mae Ngun Dam. (mijn vriendje google kan hier geen info over vinden, of ik kan niet zoekenL). Of we gaan vandaag een les volgen voor fruit / groente art craft, het maken van figuren uit groenten / fruit en bananenblad decoratie. Het is dus één grote verrassing!

22 juli

7.00 VROEG OPSTAAN, om met de olifanten naar de rivier te reiden, ze te laten baden. Daarna gaan we terug voor ons eigen ontbijt en mogen we het eten voor de olifanten klaar gaan maken. In de middag is het tijd voor funstuf, we gaan met de ziplijn over de rivier.

18.00 Diner, na het diner gaan we terug het bos in om met de olifanten te leren leven.

23 t/m 26 juli

8.00 Ontbijt, na het ontbijt reizen we af naar de ‘werkplaats'. Hier gaan wij mee helpen bouwen aan een dam. Wat ik toch een klein beetje spannend vind of mijn conditie het trekt. Ik ben op stage ontzettend lui geworden en moet nu ineens weer in beweging, ieeuwl!

27 juli

7.00 Vroeg opstaan, omdat ik hier nu eenmaal goed in ben, we lopen naar het bos naar mijn olifantenvriendjes en reiden ze naar de rivier. Hier laten we de olifanten baden en brengen ze daar na weer terug. Dan is het tijd voor een ontbijtje. Na het ontbijt gaan we naar een tempel om eten bij de monniken te brengen. Hierna hebben we lunch en is het weer tijd om een rondje te gaan reiden met de olifanten, hen te laten baden en terug te brengen naar het bos.

28 juli

8.00 Ontbijt, Dit is de laatste ochtend in de homestay, we zijn klaar met de olifanten en het harde werken en gaan vandaag terug naar Chiang Mai, onderweg pakken we nog een paar mooie bezienswaardigheden mee, oftewel een dag vol met excursies. We beginnen bij het Tiger kingdom. De olifanten zijn passee en we gaan nu naar de tijgers. Dit kun je het beste vergelijken met een dierentuin met allemaal tijgers in de kooien/hekken, tegen betaling mag je achter het hek om te spelen/knuffelen of gewoon op de foto te gaan met de beestjes. Na de tijgers reiden we door naar een Wat Phrathat Doi Suthep, dit is een boeddhistische tempel, vaak Doi Suthep genoemd, naar de berg waar de tempel zich op bevind. Vanaf hier moet je een fantastisch uitzicht over de stad hebben.

Doi Suthep (vraag het wikipedia):

Volgens de gangbare legende, had een monnik met de naam Sumanathera uit Sukhothai een droom, waarin god hem vertelde naar Pang Cha te gaan en te zoeken naar een relikwie. Sumanathera vertrok naar Pang Cha en vond een been, waarvan men beweert dat het de schouderbeen is van Boeddha. De relikwie vertoonde magische krachten: het gloeide, was in staat te verdwijnen, het kon zich uit zichzelf bewegen en zich vermenigvuldigen. Sumanathera nam de relikwie mee naar de koning Dharmmaraja die toen over Sukhothai regeerde.

De gretige Dharmmaraja deed offers en organiseerde een ceremonie toen Sumanathera aankwam, maar de relikwie vertoonde geen ongewone kenmerken. De koning betwijfelde de echtheid van de relikwie en vertelde Sumanathera het te houden.

Ook koning Nu Naone uit Lanna hoorde van de relikwie en vroeg Sumanathera naar zijn koninkrijk te komen en hij vertrok met toestemming van zijn eigen koning Dharmmaraja in 1368 naar Lamphun in Noord-Thailand.

De relikwie brak in tweeën, waarbij het ene deel even groot was als het origineel en het tweede kleiner. Het kleinste deel werd bij de relikwieën in een tempel in Suandok gezet; het andere deel werd bij de koning op de rug van een witte olifantgezet die losgelaten werd in de jungle. Volgens de legende beklom de olifant de berg Doi Suthep die vanaf dat moment Doi Aoy Chang (Suikerolifantberg) werd genoemd. Daar trompetterde hij drie keer en viel dood neer op de heuveltop. Dit werd geïnterpreteerd als een teken en koning Nu Naone gaf de opdracht voor de bouw van een tempel op de berg.

Na de stad van boven te hebben bekeken wordt het tijd om de stad van dichtbij te gaan ontdekken, met de Chiang Mai city tour! En dan is het tijd om in te checken in ons hotel, volgens mij is dit het zelfde hotel waar we het programma beginnen, maar ik weet het niet zeker, een verrassing dus! En in de avond is het tijd voor het afscheidsfeestje. We hebben dit in Khantoke, het is een luxe restaurant waar je op de grond zit (pff wat luxe), aan kleine tafeltjes en onder genot van een prachtige dans show krijg je allemaal noordthaise gerechten, ik ben benieuwd!!

29 juli

8.00 Beginnen we de dag met een thaise kookles, hmm?? Om 8 uur, ik vraag me af of dit in het programma klopt, of gaan we thaise scrambled eggs maken?

30 juli

Dit is een vrije dag in het programma, ik denk dat ik deze dag als chill dag ga gebruiken. Even bij tanken voor de laatste paar daagjes.

31 juli

Na het laatste nachtje in het hotel is het vandaag het einde van het programma, nu wil ik vandaag de nachttrein pakken naar Bangkok. Volgens Prachit (begeleidster van de tour) gaat deze elke middag om 16.00 uur. Het treinen is een veel voorkomende reisstijl in Thailand en daarom moet ik het ook proberen natuurlijk. Ik leg maar liefst 700 km af per trein. Ik heb nog geen ticket, maar die moet je daar zo kunnen kopen.

1 t/m 3 augustus

Vandaag kom ik aan in Bangkok, hier verblijf ik 3 dagen in de jeugdherberg Smile Sociaty. Het heeft heel lang geduurd voordat ik een geschikte overnachting plaats had gevonden. Ik wou niet in een hotel omdat ik wel wat gezelligheid om me heen wou, maar ik wou niet in een loesje jeugdherberg en al snel ontdekte ik dat de khoa san road, de backpackers straat, niet geschikt was uit de verhalen die ik las. Na lang speuren had deze jeugdherberg de beste recensies (vooral de beoordeling van het personeel scoorde erg hoog).

Wat ik in Bangkok allemaal wil gaan doen weet ik nog niet precies, ik wil heel graag een fietstocht doen (geloof het of niet er worden heel veel fietstochten in snikheet Bangkok georganiseerd) en ik wil graag in een Klong (van die smalle bootjes) varen over de rivier, misschien een bezoekje aan de Baiyoke Sky, de hoogste toren van Bangkok (ik heb de Hope lookout gehad, Space Needle, Vancouver lookout, dan kan de Baiyoke Sky toch niet uitblijven).

3 augustus vlieg ik in de avond laat (hoelaat precies eig??), terug naar Nederland. Op donderdag 4 augustus land ik om 5.45 uur Schiphol. Dan snel bijkomen en zaterdag naar de Snekerweek om vervolgens zondag alweer af te reizen naar het zonnige zuiden, aangezien ik va maandag alweer vollenbak mag werken... :)

Here we go again....

HalloO Allemaal,

Het het heeft even geduurd maar I am back!

Nadat ik het vliegtuig heb gehaald belande mijn hele leven in een enorme sneltrein.

Het werd geen stage in Vancouver, woensdag lande ik met het zweet nog steeds in mijn haren van het sprinten in Nederland. Vlug een warme douche en een kleine powernap om vrijdag op sollicitatie naar BurgGolf Gendersteyn Veldhoven te gaan. Ik zag er een beetje tegen op, moet ik dan echt in Nederland blijven?

Ja dat moet, de sollicitatie ging heel makkelijk. Ik werd min of meer direct aangenomen op een mooie golfbaan net onder Eindhoven. En het leek eigenlijk nog hartstikke leuk ook. De functie bij sales en events houdt de verkoop en organisatie van golfdagen in. Superleuk, super afwisselend op een prachtige locatie. Maar toen begon de stress, ik had maarliefst 2 weken om en mijn laatste tentamenweek op Hanze in één keer te halen, en woonruimte te zoeken, en mijn hokje in Groningen leeg halen...

En als verrassing had ik in Groningen ook nog huisdieren, muizen... Overal muizen.. Ieeeuwlll!!

Ok die twee weken waren hectisch, zat ik niet op school te stampen en kop te krabben dan vloog ik wel met heitie naar de eerste en beste achterstandswijk van Eindhoven op en neer om daar de meest vochtige, donkere kamer te bekijken. Die kamer waar je maarbeter niet naar dat pleintje verder op kunt lopen, daar wordt zo vaak iemand neergeschoten!

Tsja, ik kon kamers bekijken wat ik wou, maar die ene vlakbij het centrum met dat balkonnetje had ik toch echt in het hoofd. Zet die kamer maar uit de kop er waren drie wachtende voor mij en ik stond niet eens ingeschreven bij een makelaar (je moet tegenwoordig makelaars betalen wil je hun aanbod mogen bekijken?)...

Uit de kop zetten? Wie heeft dat verzonnen, ik ben een Fries. Wot in de kop zit, zit net in de kont! Na de makelaar vriendelijk, maar toch dringend elke dag te hebben gebeld en nadat ik alle tentamens had in gekopt mocht ik dan eindelijk voor een bezichtiging komen, dit keer ging memmie mee...

Aai, de locatie was perfect, de indeling van de kamer was perfect... Ik had een mega balkon en een eigen badkamer, klinkt perfect?? Maar in wat voor wiethol was ik nou weer beland, het was zo zeldzaam vies! Gelukkig heeft heitie fantastisch werk afgeleverd en alles wit geverfd. Het balkon met de 9 vuilniszakken en 100 bierflesjes geschrobd en de kamer omgetoverd in een paleis...

De prinses voelt zich thuis!

Inmiddels ben ik aardig gewend aan het leven in Eindhoven, alles gaat voor mij nu zo vanzelfsprekend. Het is hier wel totaal anders dan die stugge Friezen, of de strebers in de Randstad. Iedereen is hier ontzettend relaxt en ontzettend Bourgondisch. Tijd wordt niet zo nauw genomen en de alcohol ook niet.. Een lekker wijntje hoort er nou een maal bij. Jullie begrijpen ik voel me hier helemaal thuis! Mensen zijn hier super vriendelijk en belangstellend en in voor een praatje, heel leuk. Ik heb met Rebecca Carnaval gevierd en snellere inburgeringscursus kun je niet hebben. Het is en stom zottenfeest, maar ik heb nog nooit zo gelachen als toen... Rebecca kent namelijk geniale dansjes, of was het geen dansje?

Ook leer ik de rare uitspraken hier ook steeds beter kennen, Femke ben je afgewerkt? Oftewel klaar met werken. Ik rij aan, nee dat is niet dat je snel rijd maar dat je vertrekt. Je hebt hier mennekes en vrouwkes en alles is van ons! Ons Brabant. Maar Brabanders zijn nog niet half zo raar als Belgen, echt in het kader van het privacybeleid kan ik niet de fantastische mails publiceren die ik soms ontvang! Jammer.... Ik krijg commentaar op mijn charmante Frieze accent, het klinkt zo lomp... Maar hoe belgen zinnen weten te formulieren is toch wel fantastisch!

Tsja, nu alles zo heerlijk zijn gangetje gaat is het natuurlijk weer tijd voor een nieuwe uitdaging. En daarom ga ik deze zomer naar........

Thailand!!

Vrijdag 15 Juli vertrek ik van Amsterdam naar Chiang Mai. Ik vlieg met KLM en heb een tussen stop in Bangkok. Ik zal 16 juli in Chiang Mai arriveren, hier ga ik vrijwilligers werk met Olifanten doen. Gelukkig heb ik vele ervaring met Olifanten. Ik mocht toch bijna 20 jaar op de knuffelolifant Lady van Heit passen. En even off the record, ik begin inmiddels zelf ook op eentje te lijken.. Ja tante Julia, het is geen Canada maar de chocola smaakt er niet minder om! (Najaaa een klein beetje dan)

17 juli begint het programma we gaan dan als eerst naar de avond markt van Chiang Mai. Daarna overnachten we in een hotel om maandag af te reizen naar de plek van de bestemming. De komende twee weken verblijf ik bij een Thais gastgezin, bekijk voor meer info en vooral voor prachtige fotos deze link http://www.homestay1.com/

Dan is het de bedoeling dat we overdag met de olifanten naar een rivier reiden hen hier laten baden oid. Ondertussen leren we de locale planten en kruiden als voedsel voor de olifanten, het is ook de bedoeling dat wij voedsel voor de olifanten gaan vinden. Naast het verzorgen van de olifanten is het de bedoeling dat we 1 dag bomen gaan planten en 2 dagen mee gaan helpen met het bouwen van een dam. Aan de bak dus...

Maar er wordt natuurlijk niet alleen maar gewerkt er ook tijd voor leuke dingen, als thaise massage les, een hike, raften(wiehoeee!), thaise dansles (HELP!), lessen artcraft van groente en fruit, met een ziplijn over de rivier, bezoek aan het hilltribe dorp, thaise kookles om vervolgens het brouwsel bij de monniken te brengen. De laatste dag zijn we terug in Chiang Mai waar we nog één van de 300 temples die de stad heeft gaan bezichtigen en dan is het einde programma....

Maar niet einde oefening... Aangezien ik dan toch aan de andere kant van de wereld verkeer kan ik natuurlijk niet naar huis terwijl ik maar één stad heb gezien. Daarom reis ik 31 augustus met de nachttrein van Chiang Mai naar Bangkok om hier nog 3 dagen van de stad te genieten. Echt een planning heb ik nog niet gemaakt, hoe meer ik google hoe meer ik wil zien... Dus het is nog een verrassing wat ik in die 3 dagen ga doen, op bezoek bij de tijger temple, zwemmen met dolfijnen, naar de drijvende markt of gewoon nog meer temples... Er is zoveel keuze en zo weinig tijd. 3 augustus vlieg ik in de avond weer terug naar Amsterdam..

Ik heb er zin in!

VLIEGTUIG GEMIST????

*Toen alle spulletjes maar klaar gelegd voor de dag van morgen en lekker vroeg slapen. Mijn vlucht ging om 8.30 naar Chicago en je moet ong 2 a 3 uur van te voren aanwezig zijn! Ik had bedacht de shuttle bus van 6.46 te nemen, dan zou ik om 7.06 op het vliegveld zijn. Dan kon ik daar mijn laatste bagel eten bij de TimHortons en had ik tijd zat! Omdat ik al gedoucht was en alles al klaar lag had ik de wekker om 5:50 gezet, dan zou ik tijd zat hebben om me aan te kleden uit te checken. Strakke planning toch?

Zoals mem al zei: gaat het nooit zoals je plant en dat klopt. Ik had een nieuwe wekker gekocht, welke de afgelopen 2 weken prima functioneerde maar vandaag niet! Hij is niet afgegaan!

Ik werd zomaar opeens wakker en ik dacht, hmmm ik heb trek! Femke ga je schamen, je hebt een chickencesarburger naar binnen geschrokt het is nog niet eens 5.50 en je hebt al trek! Vreetkees! Maar hoe laat is het eigenlijk dan?? Even kijken op mijn supersonische, nieuwe, lichtgevende, nietwerkende wekker:

7:28

Jaaaa dit is zonder te overdrijven het was bijna half 8!

Snel alle kleren die ik klaar gelegd had (wat al 3 lagen waren, want anders paste het niet in de koffer) + de kleren van gister, geen tijd om in de koffer te stoppen, aantrekken de kamersleutel over de balie gooien en smeken of ze een taxi voor me bellen!

Er werd een taxi voor mij gebeld maar het duurde zolang dat ik mezelf gewoon op de highway heb geworpen, zo had heb staan gillen dat er eindelijk een taxi stopte. THANKGOD ik was Manon mijn Canadese dollars vergeten te geven, wat het plan was zodat zij ze voor mij in euros op mijn rekening zou storten, THANKGOD ik had dit geld nog en kon die 15$ voor 10 minuten aan de chauffeur betalen!

7:40 inchecken,

ja dat ging dus echt niet meer lukken! De eerst volgende vlucht is morgen!

Help ik kon wel janken, ik voelde mezelf zo dom! Ik had alles zooo goed voorbereid en nu ging alles zo mis! Ik hoorde heit en mem al mopperen: domme koe dit overkomt ook alleen jou met je chaos (jaa ze zijn heel gemeen!). Ik was zo boos op mezelf omdat ik nog steeds niet begrijp waar het mis had kunnen gaan. Maar toen kwam er een andere man en die zei dat hij de gate zou bellen dat er nog een koffer aan kwam en ik kon vast hard rennen met die lange benen van mij en ik was goed in shape dus dat moest lukken!

7:50 rennen,

ok daar ging ik met mijn 6 lagen kleren, op mijn grote lompe snowboots sprinten over het vliegveld! Snel door de gate, toen douane! Die lieve (Canadese mevrouw) had een stikker op mijn instapkaart geplakt zodat ik extra snel kon! Maar jaaa ik vlieg met United Airlines dus van af daar was het aan de Amerikanen (IK HAAT AMERIKANEN, ze zijn egoistisch, dik en hebben geen idee dat er nog meer bestaat dan Amerika). De bagage controle ging nog wel snel, maar de paspoort controle was een hell! De heenweg had Matthijs mij al gewaarschuwd voor de paspoort controle door Amerikanen, ze zijn chagrijnig en onbeleefd. Ik was inmiddels al wat gewend door de grensovergang naar Seattle. Maar dit sloeg echt alles! Je moet eerst een bluecard invullen wat ik bij het inchecken had gedaan, die moest ik nu laten controleren maar er stond een lange rij ik ren naar de meneer die de bluekaarten controleert en zei mag ik alsjeblieft eerst ik heb nog 30 minuten....

Uhm was het niet aan mezelf te danken dat ik nog maar 30 minuten had? Eigen schuld dikke bult, achteraan sluiten! Eerst dacht ik dat hij een grapje maakte, de Canadees bij de incheck balie deed zo haar best om mij de vlucht te laten halen en hij stuurt mij gewoon terug. Toen zag een meneer met een gezin met kleine kindjes mijn enorme verbazing en die zei kom snel hier staan, voor hun! Ik kon die man wel zoenen! Toen ik aan de beurt was had ik mijn handtekening vergeten te zetten! Sjiit! Sorry meneer! Maar hij stond daar maar dik te zijn en met een pen te zwaaien. Opeens kreeg ik een flashback van mijn scheikunde leraar in Havo 5, ik zal geen namen noemen, maar ook zo'n gefrustreerde machtsgeile dikzak! Maar niet aan denken, lieve meneer mag ik dan pretty please with wipped cream, a cherry and sugar on top uw pen lenen?

NEE!

Moest ik zelf maar voor zorgen! Die l*l hield gewoon een pen vast, hij deed er niets mee maar ik moest eerst naar een tafel 10 meter verder sprinten, op die grote lompe schoenen, waar één pen lag om een handtekening te zetten! Tsja ik had mijn haren nog niet eens geborsteld dus laat staan lancome mascara op, er zat dus niets anders op dan rennen naar die tafel en weer terug rennen naar die vetzak! Maar toen ik weer terug kwam hoefde je niet te rekenen dat ik aan de beurt was, nee ik had mijn kans gehad eigenschuld dikke bult had ik mijn handtekening maar niet moeten vergeten gewoon weer achteraan sluiten in de rij! Gelukkig waren er weer lieve mensen die mij voor lieten!

Toen vreetkees eindelijk mijn bluecard had gecontroleerd (niet eens goed) voelde ik mezelf zo vernederd! Als eerst begrijp ik niet waar het zo fout heeft kunnen gaan, ik houd niet van tijdsdruk en ik houd al helemaal niet van fouten maken en dan tref ik ook nog net de meest machtsgeile sukkel die gewoon wil dat ik mijn vlucht mis! Natuurlijk is het mijn eigenfout ik had op tijd moeten zijn, maar mij elke keer terug sturen en niet een pen willen lenen is toch wel het toppunt! Ik vond het zo gemeen! Toen ik eindelijk in de rij stond voor de paspoort controle stond ik met tranen in mijn ogen, er stond zo'n lange rij! Ik had mijn koffer al afgegeven maar er was noway dat ik de vlucht nog ging halen!

Er was een hele lieve mevrouw en die zag mij en ik kon met mijn piepstemmetje net uitbrengen I only got 20 minutes! Oo meisje toch, vraag of je voor mag, maar ik was niet instaat meer iets uit te brengen, ik voelde me zo verneder door de eerste en beste vetzak! Dus die mevrouw ging roepen aan de kant, laat dit meisje door zij heeft heel veel haast! En de hele rij van wel 10 man ging voor mij aan de kant!! Zooo lief!

En toen de paspoort controle, de meneer voor mij liep bij het hokje weg en ik sprinte naar dit hokje en smeet mijn paspoort over de toonbank!! Hier beging ik dus mijn fataaaale fout! Ik had niet gewacht tot meneer riep next, hij was niet zomaar iemand van the airport hij was en onafhankelijke controle en hoe ik mij tegen hem gedroeg, dat was heel onbeleefd, wie ik wel niet dacht wie ik was...

O lieve meneer het spijt me zooo ontzettend erg! Ik heb zoveel haast, alles gaat fout en nu moet ik mijn vliegtuig halen! En hoe kwam het dat ik nog maar zo weinig tijd had he?? Meneer het spijt me ik zat vast in het verkeer (ok het is gewoon makkelijker om het verkeer de schuld te geven dan de fout bij mezelf leggen). Maar ik weet toch dat ik 3 en half uur van te voren aanwezig moet zijn? Ja dat wist ik, dus wat heb ik nu geleerd voor de volgende keer? Ik keek hem met koeien ogen aan, is hij serieus? Gaat hij mij nu een lezing geven over mijn grote fout terwijl ik een vliegtuig moet halen? Hij zie toch hoe vrolijk en relaxt ik er bij loop, NOT! Omdat ik geen antwoord gaf deed hij dat maar. Ik had geleerd voor de volgende keer dat ik eerder van huis moest gaan! Ik wou echt zeggen meneer noworries, er komt geen volgende keer ik ga nooit meer naar Amerika, wat een rotland dit is de laatste keer, ik vind jullie mensen stom en jij bent lelijk! Ik heb zoooooo hard op mijn tonggebeten dat ik er nu blaren op heb. Ik miste Finna die je gewoon tegen de schenen schopt als het haar niet zint, ik miste Noa die gewoon niet hoort wat ze niet horen wil! In dit geval was ik Sofie, braaf en geduldig!!

Oo nee he! Ook dat nog... Had ik de bluecard ook nog verkeerd ingevuld! Waar ik naar toe ging had ik Holland ingevuld, maar daar ging ik natuurlijk niet naar toe met deze vlucht, ik ging toch naar Chicago hoe had ik zo dom kunnen zijn, had ik die kaart eigenlijk wel goed en geduldig doorgelezen, had ik daar eigenlijk niet nog een beetje meer tijd voor moeten nemen, ik zou hem nu nog een keer door kunnen lezen maar dan gedudig. Neee meneer ik heb de kaart heel goed door gelezen ik denk dat ik het gewoon fout heb begrepen want ik ga uiteindelijk naar Holland, daar kom ik vandaan. Maar als ik uit Holland kwam wat moest ik dan wel niet in Vancouver? Omdat Vancouver leuk is (in tegenstelling tot Amerika). O maar als ik vanuit Vancouver naar Amerika ging had ik dan wel een visum? (STAAT DAAR NIET EEN MEGA STEMPEL IN MIJN PASPOORT??) Ja meneer ik ben de heenweg ook over Chicago gevlogen en ik heb alles heel goed geregeld! Nou hij had moeite maar uiteindelijk mocht ik door de douane!

7:20 rennen voor mijn leven. Ok, over 10 minuten zou mijn vliegtuig vertrekken! Daar ging ik met 2 tshirts, een koltrui, een vest en mijn skijas aan op mijn lompe snowboats rennen voor het leven met een trolley achter mij aan bungelend!! En zweten als een otter. Ik was zoooo buitenadem toen ik eindelijk bij het vliegtuig was dat ik niet eens meer kon praten! Maar de stewardess moest lachen en zei blij: you made it!

Snel op mijn plek gaan zitten en daar gingen we!! Helemaal bezweet ruik ik mezelf! Gelukkig heb ik mijn handbagage nog meer kleren en zal ik dadelijk me gaan omkleden in Chicago! Inmiddels begint mijn buik ook een beetje te rommelen. Geen Timhortons bagel voor $1,10 maar gelukkig heeft het vliegtuig één bagel voor $6,29 (Naast dat amerikanen egoistisch, onnozel en dik zijn, zijn het ook afzetters). Helaas wordt bij het opstijgen omgeroepen dat er op deze vlucht geen eten is alleen snacks (de chips). Snetverderrie!! Omdat chips voor ontbijt me toch net iets te ver gaat heb ik maar mijn voorraadje Reese's bites te grazen genomen! Je kan nooit te vroeg aan je chocola beginnen.

En zal nu geduldig wachten tot ik in Chicago ben! Waar ik een fatsoenlijke lunch zal gaan scooren, waar ik me om zal kleden, mijn haren zal borstelen en mijn mascara zal bij werken. Waar ik een plek zal zoeken om dit mieters lange verhaal van maarliefst 8 kantjes te uploaden. En als ik nog tijd over heb zal ik een Amerikaan neerslaan,

Gewoon omdat het kan.....

Tot straks...

Ok toch geen internet in Chicago, maar nu ik veilig thuis ben kan het verhaal worden geupload!

Sollicitatie in Vancouver

Maandag ochtend heb ik afscheid van Matthijs en Sofie genomen, niet te innig. Want ik was er heilig van overtuigd dat ik ze over 3 a 4 weken wel weer zou zien! Manon, Noa en Finna hebben mij naar mijn hotel gebracht, waar we mijn spulletjes hebben gebracht en waar Noa en Finna even het bed voor mij hebben in gesprongen en toen heeft Manon mij naar de sollicitatie gebracht. Wat echt downtown was en tussen de hoge gebouwen hield de GPS ermee op dus dat was even zoeken. Uiteindelijk heb ik het gevonden en de sollicitatie kon beginnen! Ik had de sollicitatie met die Hollander, een jongen, een Britse stagiair en een supervisor! Allemachtig waarom 4 mensen? Ik voelde me wel een beetje ongemakkelijk, wat een geitenkeuring.

De openingsvraag was of ik wat over mezelf wou vertellen. Uhm ik ben Femke en ik wil bij jullie werken, in februari! Wow, alle 4 vielen op dat moment van hun stoel!! (najaa bijna dan). Februari, daar hadden ze niet op gerekend, nee ze gingen uit van juli dit kon niet! Ik kon mijn woede bijna niet onderdrukken, in de vacature stond as soon as possible. Ik heb 2 mails gestuurd waarin ik de datum heb gemeld, ik heb in het telefoongesprek gezegd het is voor februari, dus het is kortdag! En bij mijn eerste zin was het gesprek al zo goed als over! Wat stom!!

Maar gelukkig hadden ze nog een kantoor in New Zealand of ik daar niet wou werken! Uhm jaaaaa!! Dat was mijn eerste droomwens, maar Nieuw Zeeland is heel duur, maar als zij dat cheap voor mij kunnen regelen. GRAAG! Dus ik werd direct voor de skype gezet met Niew Zeeland, erg ongemakkelijk ik houd al niet van webcams en dan kijken er ook nog 4 mensen toe hoe ik skype! En Nieuw Zeeland kon alleen iets voor mij regelen als ik die $800 fee betaalde, $300 visa en dan nog $1000 per maand levensonderhoud en natuurlijk geen stagevergoeding... Ok dat feest gaat dus niet door. Wat een teleurstelling, zoveel moeite voor niets!

Na het gesprek wou ik eigenlijk zo snel mogelijk naar het hotel en in een hoekje gaan zitten huilen! Maar hoe kwam ik eigenlijk bij het hotel?? Dat had ik niet nagezocht. Heel handig aangezien in het centrum van Vancouver zat en het hotel ongeveer bij het vliegveld is. Ik heb daar dus gevraagd en ik moest met de skytrain bij the waterfrontstation. Bij de waterfrontstation is ook de seabus waar ik deze zomer met Julian was dus dat kende ik wel, maar hoe kwam ik daar?? Gelukkig hadden ze daar een kaart die ik mocht hebben, hmm heb ik er toch nog iets aan overgehouden......

En dan komt nu het allerdomste wat je maar kan bedenken, ik hield de kaart op de kop en ging links ipv rechts! Ipv dat ik naar het waterfront station liep ging ik chinatown in! Waar echt de meest onfrisse figuren waren. Ik was echt bang! En alles was in het chinees er was niets meer in het engels. En dan al die junkies, mensen zonder armen en benen, zonder tanden of gewoon knetter stoned. En daar liep Annie met haar nieuwe Tommyhilfiger tasie, waar echt alles inzat wat van belang was. Mem zegt dat het goed is als je alles bij elkaar hebt, dat mijn chaos niet goed is maar dat je je spul moet centraliseren op één punt en ik luister altijd naar memmie. Dus al mijn waardevolle spullen gecentraliseerd in mijn nieuwe Tommyhilfiger tas (van $10 uit Seattle) liep ik daar in de meest onfrisse buurt van Vancouver!

Toen ik eindelijk door had hoe de kaart werkte moest ik helemaal terug lopen en vond ik een TimHortons! Omdat het half 4 was en ik nog steeds niet had gelunched, nog een beetje na bibberde van Chinatown en omdat ik eigenlijk gewoon heel verdrietig was van deze flop ben ik daar naar binnen gegaan voor een bagel en een koffie! Wat heel lekker was!

Toen ik eindelijk bekomen was van de shock liep ik bijna tegen de Vancouver lookout op (weer eens wat anders dan de Hopelookout) en ik dacht whateffahh, ik ben er nu dus hup naar boven! Studenten krijgen maarliefst $5 korting dus toen ik mijn OV op de balie slingerde vroeg die meneer waar ik vandaan kwam en of ik hier studeerde!! Oo lieve meneer ik wens dat ik mijn internship hier kan doen!! Oo maar meisje, daar weet ik wel wat op! Je daar naar toe, die mensen helpen je! Maar ga eerst snel naar boven voor de dayview ga dan zo snel als je kunt met bus 6 naar die maatschappij en kom dan terug voor de nightview. Ok bedankt!

Gelukkig heeft deze lookout een lift en was ik snel boven waar ik een fantastisch overzicht over de hele stad had, erg mooi! Beneden snel bus 6 opzoeken en toen ik de buschauffeur uitlegde waar ik moest zijn zei hij ga maar zitten ik breng je er wel! Hu maar moet ik niet kaartje kopen? Welnee ga maar zitten!! Omg downtown Vancouver en ik mag gewoon gratis met de bus? Is het mijn verleidelijke (lees dure) lancome mascara of zijn de Canadezen gewoon echt zo lief?

Toen ik eindelijk het gebouw had bereikt (ik ben de afkorting even kwijt, ik heb net al fanatiek in mijn tas zitten graaien opzoek naar het papiertje met de naam, maar dit gegraai werd niet gewaardeerd door de chinezen waarmee ik omringd ben en aangezien ik nog een chineestrauma heb kan ik niet verder zoeken!).

Anyway toen ik er eindelijk was en mijn verhaal deed, vertelde die mevrouw dat ze me pas kon helpen als ik een workingvisa had! Maar mevrouw ik ga pas een visa aanvragen als ik een stage heb anders kan ik net zo goed stage in NL lopen, nee ik moest eerst een visa hebben wou ze mij helpen!

Ach whatever, ik had toch al zoveel teleurstellingen die dag dus deze kon er ook nog wel bij...

Ik stond helemaal aan het einde van Granville en aangezien ik wel wat beweging kon gebruiken besloot ik om terug te lopen, wat eigenlijk heel leuk was! Ik heb nu heel Vancouver downtown gezien! Ik kwam langs de uitgaansgelegenheid, waar ik de bar nog zag waar ik met Julian was. Ik kwam langs een enorme Winnars, maar mijn koffer zit al zo vol! Dus daar liep ik midden in Vancouver tussen de wolkenkrabbers.

Ondanks dat ik toch niet mijn doel bereikt heb en jullie weten hoe ik ben als ik mijn doel niet bereik, het was zo mooi daar midden in de stad! Ik kan wel janken bij de gedachte dat ik daar niet kan blijven maar ik genoot van mijn wandelingetje.

Toen ik weer bij de lookout was ben ik nog een keer naar boven gegaan, WAUW VANCOUVER BY NIGHT! Het is jammer dat mijn fototoestel de fotos niet zo scherp nam maar dit was zoo mooi! Je kon zover kijken, honderden nee duizenden kleine lichtjes! Heel mooi, zeker de moeite waard!

Na dit prachtige zicht ben ik naar de waterfrontstation gegaan, waar ik een kaartje voor $3,75 voor een treinrit van 25 minuten kocht! Dat is toch goedkoop! Mijn hotel was vlakbij het vliegveld maar toch wist ik niet welke stop ik hebben moest! Toen ik een beetje wazig om me heen zat te kijken vroeg direct een mevrouw of ik mijn stop had gemist, mevrouw ik weet niet waar ik moet stoppen? Dus toen ging zij mij helpen, lief, dat is echt Canada! De mevrouw adviseerde mij om gewoon naar het vliegveld te gaan en daar de gratis shuttle bus naar het hotel nemen! En dat heb ik gedaan!

Toen ik het hotel bereikte was het inmiddels alweer 7 uur en ik stierf alweer van de honger! Tegenover het hotel zat een Italian tomato, waar met grote verlichte letters pasta stond! Omdat ik niet houd van die glibberige smurie wat je doorslikt zonder te kauwen heb ik toch besloten om mijn laatste ontdekkingsreis voor die dag te maken opzoek naar een andere vreetschuur! Zo ben ik bij abc country beland waar ik in no time mijn chicken cesar burger heb weggewerkt, het was echt heel lekker! En het kon nu nog! Toen nog even verder rondgelopen nog even in een outlet gelopen, maar die had vooral veel rommel en veel candycanes in alle smaken in de aanbieding dus toen als toetje nog maar een koffie van de Starbucks en terug naar het hotel voor een hete douche!

Manon belde in het hotel nog even, waardoor ik toch wel een beetje verdrietig werd! Ik had echt gedacht hun over 4 weken weer te zien en zo heb ik ook afscheid genomen, nu moet ik minstens tot december wachten en jullie weten, ik houd niet van wachten!

Toen alle spulletjes maar klaar gelegd voor de dag van morgen en lekker vroeg slapen. Mijn vlucht ging om 8.30 naar Chicago en je moet ong 2 a 3 uur van te voren aanwezig zijn! Ik had bedacht de shuttle bus van 6.46 te nemen, dan zou ik om 7.06 op het vliegveld zijn. Dan kon ik daar mijn laatste bagel eten bij de TimHortons en had ik tijd zat! Omdat ik al gedoucht was en alles al klaar lag had ik de wekker om 5:50 gezet, dan zou ik tijd zat hebben om me aan te kleden uit te checken. Strakke planning toch?

De laatste week.

Terwijl ik nu onderweg ben naar Chicago is het tijd om the story of my life bij te werken. Ik heb zo'n 3:35 uur om het verhaal bij te werken en ik denk dat ik dat ook echt nodig heb! Ga er maar even voor zitten, want na een rustig weekje heb ik de afgelopen 24 uur zoveel avonturen beleefd dat ik er wel een boek mee zou kunnen vullen! Ik heb het zwit nog vers op het gebit en de adrenaline nog tot aan de strot, maar daar later meer over.

Ik zal nu bij het begin beginnen met vertellen, ik kan in ieder geval wel lekker snel typen met die dosis adrenaline!

Back to school!

Na onze fantastische trip naar Seattle was het voor de meiden dinsdag dan echt weer zo ver om naar school te gaan! Het vroege opstaan is niet echt hun sterkste punt en willen ze met de schoolbus dan moeten ze al om kwart voor 8 de deur uit! Arme meisjes! Finna moest die dag ook naar de preschool en ik ben toen maar begonnen met een beginnetje voor school, braaf he?

Woensdag had Finna de hele dag vrij en ben ik met haar naar een speciaal programma bij Sofie en Noa op school geweest. Omdat de leerplicht hier pas start op 5jarige leeftijd, komen er dan kindjes opschool die nog nooit buitenshuis zijn geweest! Daarom pompt de overheid klauwen vol met geld in programma's waar je gewoon gratis naar toe mag en waar je dan ook nog fruit en snack krijgt, zodat de kinderen vast opschool voorbereid worden. Ok is het niet gewoon goedkoper/makkelijker om de leerplicht op 4 in te stellen? Anyway de moeders moeten er wel bij blijven want het is geen gratis daycare! Maar het was heel leuk om dit samen met Finna te doen, er is natuurlijk mooi ander speelgoed, maar er is ook tijd om te knutselen, waar ik dan wel heel blij van werd. Er wordt gegymd in de gymzaal waar Sofie en Noa nog even kwamen kijken en er worden allemaal liedjes gedaan. Erg leuk om te zien dat Finna hier helemaal in opgaat! Smiddags aan tafel zong Finna alle liedjes nog een keer! Ik had best nog een paar keer met haar daar naar toe gewild. Ik vond alleen die moeders verschrikkelijk! Het waren allemaal van die echte moeders, ondanks dat ze bijna allemaal wel een baan hadden waren het van die domme huismiepen! En ze waren allemaal zwanger! Even was ik bang dat het besmettelijk zou zijn, maar ik word hier gewoon dik! Geen onbevlekte ontvangenis voor mij, het is gewoon weer tijd om te gaan spinnen!

Even een feitje tussendoor: wist je dat je hier 50weken zwangerschapsverlof krijgt! Maar dan krijg je maar 55% van je loon van de afgelopen 14weken, zo balen want vroeger kreeg je 55% van de meest verdiende 14weken. MAAR 50WEKEN, dat is lang... toch?

Donderdag had Finna weer preschool en ik heb nog een beetje school gedaan, smiddags moesten we een teaparty maken! Maar ik wist niet precies hoe dat moest, toen had Finna de fantastische uitspraak: jij kan een teaparty maken, heel goed. Anouk kan een teaparty maken! Tsja na zoveel charmes kon ik haar natuurlijk niet meer weigeren, bovendien wou ik niet tenonder doen ten opzichte van Anouk dus aan de slag! Maar in plaats van een teaparty hebben we bananenmuffins gemaakt en ik heb nu het verschil tussen bakingsoda en bakingpowder ontdekt! Ach wat maakt het uit, Finna vond ze nog steeds lekker en heeft bijna alle muffins in één keer gegeten! Savonds heb ik met Manon nog spinaziemuffins gemaakt, helaas hadden we ook hier weer de bakingsoda vergeten. Mocht het effect je interesseren google dan even bakingsoda en bakingpowder, dan heb je een beeld van onze kleffe muffins! Maar ondanks alles, waren de muffins een succes! Matthijs vond ze een beetje flauw, Noa vond ze niet echt lekker, Finna riep iewl toen ze de groene stukken zag en Sofie heeft ze braaf opgegeten! Lieve Sofie.

Internship

Vrijdag hadden Manon en Finna een playdate bij de buren en ik had me voorgenomen om even keihard met school bezig te gaan zodat ik volgende week met mijn jetlag en stervende heimwee niet zo hard hoef te leren. Maar voordat ik begon eerst toch nog even Vancouver stalken, ik had namelijk op internet een internship gezien downtown Vancouver en ze waren opzoek naar een meisje die vloeiend Nederlands sprak! Naar mij dus! Ik had vorige week al een brief gestuurd maar nog niets gehoord, dus toch maar even bellen. Toen ik mijn hele verhaal in mijn allerbeste Engels deed bleek het meisje aan de telefoon ook Nederlands te zijn. Het klonk allemaal zo perfect en ik had maandag dan een sollicitatie gesprek. Ik was zo excited! Ik was door het dolle heen, ik ben school helemaal vergeten en zal volgende week wel hard stressen, maar nu nog niet. Ik heb immers een sollicitatiegesprek in Vancouver, met een Hollander. Wat nou please en thank you two magic words! Gewoon hatsikidee recht door zee!

Voor vrijdag middag stond eigenlijk pindakaaskoekjes bakken met Manon en zwemmen met Noa en Finna op de planning. Maar mem zal wel zeggen, het loopt altijd anders dan gepland en idd dat deed het ook. Arme Manon kwam thuis van de playdate met migrane en is naar bed gegaan. Toen dacht ik ik haal de pindakaas koekjes wel met Finna bij de Bluemoose! Finna was heel cranky en toen ik haar eindelijk in de auto vastgebonden had en we de oprit afreden, viel ze in slaap. En Noa wou toch liever bij haar vriendinnetje spelen. Dus geen pindakaaskoekjes of zwembad, maar gewoon weer een barbiemovieafternoon!

Savonds was het tijd voor Matthijs en Manon hun datenight en ik bleef thuis met Noa en Finna, Sofie had een sleepover bij een vriendinnetje!

Samen met Noa en Finna heb ik echt een fantastische avond gehad! Na eerst lekker pizza en ijs te hebben gegeten was het tijd voor een dansavond! Noa vroeg of het rockmuziek of ballet muziek werd, imv haar outfit! Maar het werd K3! Mem had een dvd van K3 mee gegeven en die hebben we opgezet! Het was geniaal! Finna had voor de gelegenheid haar balletjurkje aangedaan, ze moest eerst even wennen maar Noa en ik zijn helemaal uit ons dak gegaan op alle nummers van K3. En al snel swingde Finna ook hard mee!

Wat nou Shinen in de Shooters, gewoon Knallen op K3!!

Manningpark

Na een rustig weekje gevuld met vooral veel barbie films was het zaterdag weer tijd om even uit Hope te mogen! Manon, de kinderen en ik zijn weer naar Manningpark gegaan! Sorry voor Matthijs dat hij moest werken, maar nu kon ik wederom mooi zijn skieoutfit bietsen. Dit keer ook de handschoenen! Het begon te sneeuwen in Hope maar in Manningpark was maar 1mm voorspeld dus toch zijn we gegaan! Onderweg was het heeeel slecht weer, harde sneeuw en de weg was nog niet schoongemaakt. We waren nog niet weg en Finna moest al plassen! Deftig als altijd wil mevrouw niet in de sneeuw plassen, dus we zijn bij een Real Estate gestopt.

Toen we eindelijk Manningpark veilig en wel bereikten was het weer daar al iets beter, toch heeft het de hele dag gesneeuwd. Maar dat is goed wist een kennis van Matthijs en Manon mij te vertellen, verse sneeuw was het mooist om in te skieën! En het skieën was mooi (ok ik twijfel nog steeds of het skieën of skiën is, kan iemand mij vertellen hoe je die sport op die lange latten schrijft?).

Anyway na even op de bunnyhill het gevoel terug te krijgen ben ik met Sofie en Noa naar de stoeltjes lift gegaan! Dit keer de blauwe, het ging best goed. Toen de oranje lift nog even wat ook niet verkeerd ging! Ik had echt plezier erin en ik ging goed gecontroleerd naar beneden! Tot slot zou ik met Sofie wel even een nieuwe route proberen, maar dit was toch te hoog gegrepen. Het was veel stijler dan ik had verwacht, hoe ik naar beneden ben gekomen is mij nog steeds een raadsel! Ik heb heel lang onder de lift gelegen, zolang dat mensen naar beneden riepen are u ok? En Sofietje maar braaf beneden wachten. Maar ik leef nog, en die 8 euro wintersportdekking hebben we niet hoeven te gebruiken!

Had ik btw de vorige keer wel verteld dat we de eerste keer Manningpark op de terug weg echt een enorm hert rakelings passeerden. Het beest stond midden op de weg, eigenlijk vraag ik me af of het wel een hert was en niet een eland ofzo, zo'n dikke kont had dat beest! Maar wel tof, het kan hier allemaal!

Harrison Hotsprings

Omdat mem (en heitie natuurlijk) Matthijs en Manon zo dankbaar waren dat ik er ook een keer uitkwam, lees dankbaar voor het fantastisch verzorgde tripje naar Seattle, mocht ik iedereen mee nemen uit eten. Hmm, waar zullen we eens naar toe gaan. Jaa Manon wist wel wat, het aller aller luxte restaurant in omgeving: Harrisonhotsprings voor een brunch!

Deze zomer was Harrison al mijn favoriete bestemming, het is te vergelijken met de Scheveningen van Canada maar dan in het heel klein! Het is een magisch mooi meer met uitzicht op de bergen van Wisthler. Een goddelijke ijscowinkel een chocolade winkel welke zo fantastisch moet zijn dat ik het nog niet heb durven proberen.

Het was zondag echt zeldzaam mooi weer, met de mooiste blauwe lucht ever dus wederom ben ik ervan overtuigd dat Harrison het mooiste plekje in Canada is! Ik wou zoveel foto's maken, maar soepkip dat ik ben had ik mijn batterij niet opgeladen. Dus na 2 fotos in het restaurant hield mijn fototoestel er mee op! Matthijs heeft foto's met zijn Iphone gemaakt, die wacht ik in spanning af!

De brunch was echt fantastisch! We kwamen er om half 12 met goed veel honger en hebben dus lekker veel gegeten! De meeste restaurants in Canada zijn vooral vreetschuren, ach je moet toch eten. Maar in dit restaurant was echt een feestje gemaakt! Er was zoveel lekker eten. Ik heb zoveel vis gegeten en dan al die toetjes, zo balen dat ik gewoon niet alles heb kunnen proeven omdat ik vol zat! Maar het was echt heeeel feestelijk!

Na de brunch nog even boodschappen halen, haha jaa dat kan hier gewoon op zondag, ideaal!

En toen thuis nog even een hotel boeken via priceline.com. Een site waar je op een hotelkamer kunt bieden en dan is het de vraag welk hotel je bod accepteert, spannend! Voor mij werd het de comfort inn airport hotel, in Richmond. Nu vroeg op bed want morgen was het al sollicitatietijd.

O en ik vergeet bijna te vertellen dat we onderweg 2 cyoties (schrijf je het zo?) tegen zijn gekomen, van die beesten die kleine, onschuldige katjes verslinden alsof het niets is!

Seattle met 2xT

De oliebollen waren nog maar net gezakt, de hangover was nog maar net verwerkt en wij zaten zondag alweer in de auto voor onze volgende trip, SEATTLE!

Zondag ochtend in alle vroegte zijn we vertrokken richting Seattle! Wat ongeveer 3 uurtjes hier vandaan is, afhankelijk hoe snel die Amerikanen bij de grens werken.

Seattle staat bekend om een paar dingen, namelijk: de SPACE NEEDLE, de outlet malls en de regen. Hmm, vooral dat laaste klinkt errug opbeurend, maar geloof het of niet wij hebben 2 dagen stralend mooi weer gehad!!

Bij aankomst in Seattle zijn we als eerst naar het hotel gegaan om de spulletjes te dumpen! Finna vond het helemaal fantastisch en het viel dan ook zwaar dat ze niet de hele dag in de kamer mocht blijven!!

Na deze grote teleurstelling zijn we door gegaan naar de Space Needle, oftewel de Euromast van Seattle! Met een lift gingen we razendsnel omhoog, gelukkig kon je uit deze lift gewoon lopen ipv dat je rare sprongetjes moet maken. In de top van de Needle hadden we een prachtig uitzicht over de hele stad! Na een paar wonderschone fotos te hebben genomen weer naar beneden om met de skytrain (skytrain, seabus, ik kijk nergens meer van op) naar de winkels te gaan! Joehoe!! Hier in the wildwildwest heb je niet echt leuke winkelstraten zoals in Europa, er zit gewoon afentoe een enorme winkel en zo zijn wij in de ENORME boekenwinkel beland. Wistje dat elk beetje boekenwinkel hier in Canada, maar ook in Amerika een Starbucks heeft? En dat je dus gewoon koffie mag gaan drinken terwijl je je boek leest, ook al koop je dit boek niet?? Tof toch? Net een bieb.

Na de boekenwinkelzijn we lekker uit eten gegaan en na de mieterse maaltijd moesten we eigenlijk nog melk voor Finna scooren, wat ze zo graag drinkt voor het slapen gaan. Terwijl we rondtouren door de grote stad begint het bezine lampje te branden, Finna valt ondertussen in slaap, daar is geen melk voor nodig, er was ondertussen een Football game in de stad waardoor alles was afgesloten en het bezine lampje bleef maar branden! Met de bijbehorende stress is alles toch nog goed gekomen en hebben we het hotel weer veilig weten te bereiken.

De tweede dag zijn we goed begonnen door uit ontbijten te gaan!! Ook dit was weer heel feestelijk. Jammer dat dit niet zo in Nederland leeft want het is toch erg gezellig! Na het ontbijtje zijn we naar de outletcentra gereden welke we de heenweg al hadden gespot, want was er voor outlet?? Een Tommy Hilfinger outlet!! Omy omy, ik dacht serieus dat mijn hart het zou begeven in die winkel, zulke enorme vreugde sprongen maakte zij! Er was zoveel mooooi spul. En dan was het al niet duur en dan was er ook nog KORTING!! Toen ik aan de kassajongen vroeg of hij wel enig idee had wat zo'n broek in EUROPE koste, gaf hij mij een grote tas en de opdracht om die helemaal te vullen!! Nadat ik de hele winkel bij elkaar heb geraasd van blijdschap heb ik braaf zijn advies opgevolgd en verkeer nu in een ligt stress moment, hoe krijg ik alles thuis?? Hmm, ik denk dat de beste oplossing is om hier gewoon te blijven, probleem opgelost.

Vandaag moesten die armearme meisjes allemaal weer naar school, ze moesten erg vroeg opstaan om de schoolbus te nemen, het was erg pittig voor hen en ik had dan ook wel een beetje medelijden! Gelukkig gaan Finna en ik morgen naar een programma voor peuters bij Sofie en Noa opschool en kunnen ze dus met ons mee rijden. Dit geeft hun 3kwartier extra, joehoeee!!

Happy New (Y)ear

Happy New Year, of zoals Finna zegt: Happy New Ear!!

Iedereen de beste wensen voor 2011, dat het wederom een mooi jaar mag worden!

Zooo en dan is het nu tijd voor een kleine update, ahoewel klein... Er is heel veel gebeurd, dus ga er maar even goed voorzitten, want hier komt weer een mieters lang verhaal...

Skieën@ Manning

Zondag is het gelukt om een keuze te maken, we zijn naar Manningpark gegaan om daar te skieën. Arme Matthijs moest thuis blijven om te werken, maar dat kwam mij wel goed uit want ik kon mooi zijn skie's bietsen. Ik heb geoefend op de bunnyhill en ik was best tevreden met het resultaat! Na het skieën heb ik nog één keer getubed, met een band van de berg. Het klinkt heel leuk, maar je stuitert alle kanten op en zit onder de sneeuw. Na het skieën hadden de buren ons uitgenodigd om de restanten van het kerst diner helpen op te eten. Een echt britsch kerstdiner, kalkoen met cranberrysaus en als toetje een echte trifle.

Ecofarm in Abbotsford

Maandag was een dag van knutselen en lekker spelen. Dinsdag zijn Manon, Sofie, Kalea, Noa Finna en ik naar Abbotsford geweest. Naar de ecofarm: http://www.ecodairy.ca/. En wat hebben ze op de Ecofarm?? Cows from a province of the Northern of Holland, oftewel FRIESLAND!! Hartstikke mooi, ik kon mooi even Fries praten met mijn vrienden. En er waren kalkoenen, ieeuwl wat een ranzige beesten!! Heb ik dat gegeten? Hmm. Misschien moet ik het vegetarisme toch nog maar eens overwegen?? Na een rondleiding te hebben gehad in de boerderij, waar de koeien de hele dag eten, op speciale matrassen slapen en in de melkrobot mogen wanneer ze willen (maar nooit buiten komen). Was het tijd om te shoppen!! WINNARS here we come!

Oppasdagje

Na een mooie dag was het woensdag tijd voor Manon om toch een beetje te gaan werken! Dus ik heb de meiden mee genomen er op uit! Wat betekent, spelen bij Suckers Creek waar Noa een sleutel vond.. Hmm, van de piratenschat?? We hebben goed gezocht naar piratenschatten. We zijn direct doorgelopen naar de bieb om boeken over piraten te halen! Snel door naar de artmachine, een leuke knutselclub op woensdag middag. Terwijl Sofie en Noa een newyears hoed maken ben ik even snel gaan shoppen ‘down town' met Finna. Tot slot nog muffins gegeten bij de Bluemoose en toen iedereen toch wel heel erg moe was heeft Matthijs ons met de auto opgehaald, want we hadden het hele end gelopen! Thuis lekker het paard van Sinterklaas gekeken, wat erg goed in de smaak valt! Er is een Sofie in de film, Winkie is 6 net als Noa en Winkie leert fietsen net als Finna.

Skieles!

Donderdag gingen we wederom naar Manningpark! Manningpark is ongeveer een uurtje rijden en in dat uurtje daalt de temperatuur zo 10 graden en rijd je de sneeuw tegemoet. Het is een hele mooie tocht. Vandaag zou ik mijn eerste skiles krijgen en ik had er heel veel zin in! Het ging immers heel goed op de bunnyhill, ik ben ongetewijfeld een natuurtalent!! Het was prachtig weer, strak blauwe lucht en het zonnetje scheen. Toch vroor het wel -12. Mijn les kreeg ik van Grandpa Jef. Omdat ik de bunnyhill inmiddels al aardig onder controlle had, gingen we met de stoeltjes lift omhoog! Mijn eerste keer in de stoeltjes lift.. Ok ik zit nog steeds te twijfelen of ik dit online kan publiceren of dat ik dit beter voor mezelf kan houden... Maar bij het instappen verloor ik mijn stokken al en het uitstappen is heel lastig.. Je moet op een heel klein plateautje springen, but don't worry, don't feel embaressed when you fall. Er vallen elke dag zoveel mensen, zeker bij de eerste keer. Ik moest me geen zorgen maken, gewoon springen en naar voren leunen dan zou het wel goed komen...

Ok one, two, JUMP!! Ik dacht ik spiek gewoon wat grandpa Jef doet en dat doe ik ook, Ik zat nog in trans te kijken hoe deze oude kerel zich uit de skilift wierp en Hoppaaa!! Daar zat Annie boven in de skilieft!! Zo'n 3 a 4 meter van de grond verwijderd. Woeeeps!! Wat nu?? No worries, ik kon wel een keer rond gaan met de lift. Ja daaaaag, ik heb een les ik ga niet een uur in die lift hangen. Bovendien is het ook heel eng om naar beneden te gaan. Dus met hulp van een behulpzame skipatroler, welke mijn skies los heeft geklikt heb ik me daarna gewoon eruit laten zakken.

But eh, at least I didn't fall!! Hahaha!!

Ik kreeg zelfs complimenten dat ik het zo charmant deed van een mevrouw!!

De Skiles ging best goed voor de rest, en het was heel leuk!! Ik heb de smaak te pakken...

Binnen met bevroren vingers was een minder leuke ervaring! Maar ook dat heb ik overleefd en ik heb nu warme handschoenen gekocht!! Dus ik ben alweer klaar voor de volgende x!

Savonds na het skieen moesten Matthijs, Manon en Sofie nog helemaal naar Abbotsford voor hapjes voor oudjaarsavond! Ik ben lekker met Noa en Finna thuis gebleven en we hebben wederom het paard van Sinterklaas gekeken. Haha, Noa is helemaal into Nederland en kan niet wachten tot ze echt in een molen mag!

Oudjaarsdag

Zo en dan was het eindelijk oudjaarsdag. Ik ben eerst nog even naar de Golfbaan gelopen, op mijn Reeboks uiteraard. Bij de golfbaan hing een briefje op de duur, het clubhuis was gesloten. Maar je mocht wel golfen. Door de week kost het $15 en in het weekend $20, wil je spelen moet je je naam en het geld in een envelope doen en in de brievenbus gooien! Hahaha, dat kan hier gewoon nog! Onderweg verbaas ik me nog steeds over hoe mooi en indrukwekkend de natuur hier is. Op de toppen van de bergen ligt nu sneeuw en als de lucht strak blauw is lijkt alles zooo mooi! Eenmaal terug van mijn wandelingetje was het tijd om de keuken in te duiken en allemaal lekkere Nederlandse hapjes te maken!

Om half 6 stond Johanne voor de duur, die rare franse die niet van mijn boyfriendbroek af kon blijven. Ook de buurman is nog heel even met zijn kinderen geweest en het was een hele gezellige avond, met heel veel hapjes en heel veel oliebollen. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel oliebollen gegeten en ik schaam me nu lichtelijk, ok gewoon diep!!

Maar het was een geslaagde avond!

Ik zal me nu aankleden, ahoewel in je pyamabroek over straat is hier ook heel normaal. Het kan allemaal. We gaan zo een wandelingetje maken in Manningpark en morgen een nachtje naar SEATLLE!

Ik heb een zwaar leven....