Shoppen@Metrotown en Golfen@Cheam
Gisteren zijn Manon, Sofie, Noa, Finna en ik naar Metrotown geweest. DE grootste mall van BC! En het was groot, vier verdiepingen vol aan spullen. Geweldig veel winkels en geweldig veel fashion. Ik heb genoten van alle mooie kleertjes, maar kijken kijken en niet kopen. We zijn Nederlanders, weetje nog! Ik heb wat souverniertjes voor het thuisfront ingeslagen en we hebben gegeten in de foodcorner, wat al een hele beleving opzich is! Het is een grote cirkel, met alle bekende (vr)eettenten als Burger King, Tim Hortons, Dairy Queen etc. In het midden staan de tafels en er is voor ieder wat wils. Helaas voor Manon is er geen bediening, dus nadat ze voor Noa en Finna frietjes van de Burgerking, voor Sofie pasta van de pastatent en Noodles voor ons van de noodleboer had gehaald, hebben we heerlijk gegeten. Gelukkig konden we het wel snel over het toetje eens worden: DAIRY QUEEN!!
Omdat ik eindelijk dit gehucht een keer uit mocht en het tijd was voor de een echte (voor) stad, had ik voor de gelegenheid mijn boyfriendbroek maar uit de kast getrokken! Toen we thuiskwamen en de Franse/Canadese vriendin op ons zat te wachten met zelfgemaakte lasagne wist ze niet wat ze zag! Het was een mannenbroek maar dan strak! Nou dit was toch wel heel raar, nee het was niet mooi, het was raar en ze kon het niet laten om even te voelen en greep me dus zo vol in mijn (hangende) kruis! Woeeeps, die fransen zijn raar! We hebben na het eten nog een filmpje gekeken welke de verschillen tussen Canadezen en Amerikanen weergeeft, het kwam erop neer dat Canadezen altijd zo vriendelijk/beleefd zijn, ze overal eh! achter zeggen en dat Canada zo mooi schoon is. Het klopt wel aardig denk ik.
Vandaag ben ik met Viera de Tsjechische vriendin, wie eigenlijk uit Slowakije komt naar, Chilliwack gegaan, met de clubsachter in deoude witte trucken hebben we gegolfd op Cheam. En is een vrij simpele golfbaan met veel par 3, ondanks al die simpelheid ben ik 6 golfballen kwijt geraakt! Mijn eerste 6 holes waren zo dramatisch (ik mis Michael). En ik ben al mijn markers al weer verloren, nu snap ik waarom golf een dure sport is, je verliest zoveel en dan heb ik het nog niet eens over het spel.Uiteindelijk heb ik de overigeholes, met eenugly ball van Viera,heel goed gespeeld, maar ja dat was slechts ter compensatie van de eersten. Hoe dan ook het was heel mooi uitzicht de bergen en de maisvelden en het stikte er van de bramen (blackberry) struiken, vol met rijpe bramen. Ooo Beppe Siepel had het er fantastisch gevonden. We hebben ondertussen een paar gesnackt als we weer eens moesten wachten op die luiwamesen voor ons, oke alleen Europesen irriteren zich aan wachten. Die Canadezen hebben alle tijd. Want het kon onze vrienden, die we op hole 10 hadden ontmoet niets schelen dat ze moesten wachten. Of was dit alleen omdat dit oude kerels van 80 waren, toch al met pension waren en elke dag golfden? Het waren in iedergeval echte Canadezen, ze hadden alle tijd en één meneer zei ook de hele tijd eh! dat ik me gewoon goed houden moest om niet om de vooroordelen over Canadezen te lachen.
Ik denk dat ik morgen met de meiden naar de Coquihallariver, die langs hole 7tm8 loopt, moet gaan zoeken voor ballen. Geheime tip van Viera! Al die mensen die niet kunnen golfen shanken hem in de rivier! Kunnen we mooi ballen zoeken, weer eens wat anders dan tedpols vangen!
Toch nog een beer......
Nu het aftellen naar thuis kan beginnen (snik), dringt het ook door hoeveel Canadeze ervaringen ik wel niet zal missen. Ten eerste de Hope Brigade Days (lees: Hopelookout run), dan de zalmen springend in de Coquihalla River, het ijshockeyen, skieën en het zien van een 'echte' beer.
Inmiddels is er al een zalm gefilleerd in de keuken, ik heb hem niet zien springen, maar misschien is dat maar beter ook anders had de vegatarier in me het misschien van Darwin gewonnen. Wat zonde van dat prachtige stukje vlees zou zijn.
En het lijkt erop dat het nog een teleurstelling minder wordt. Ondanks dat we naar ManningPark waren afgereisd om een beer te spotten, had ik nog steeds geen beer gezien. Ik dacht één te hebben gezien in het donker op de Hopelookout, maar Matthijs wist mij in mijn supersprint te stoppen en te vertellen dat ik echt niet zoveel geluk zou hebben om daar een beer tegen te komen. Geluk?
Ik was dan ook uiterst blij toen ik laatst met Sofie en Finna het pad bij de Suckers Creek een bord zag met Caution Bear On This Trail. Ik heb dapper de trailgelopen met een bibberende Sofie in mijn hand en een slapende Finna in de kinderwagen, maar nog steeds geen beer!
Toen ik zaterdag naar de golfbaan liep om met Viera te golfen lag er berenpoep op de weg, oeeee heb ik dat in iedergeval gezien! Ik ben vergeten fotos te maken, maar google het maar eens, het is poep met heel veel pittjes, zo weetje dat het berenpoep is!
Vandaag was de ladiesnight.Ik speeldeheel beroerd. Of dit komt door mijn zware verwonding aan mijn duim die ik zo wat er af heb gehakt met het broodmes en nu geen club vast kan houden, of dat het komt omdat ik sowieso niet kan golfen? In iedergeval zijn de ladies heel lief en willen me allemaal wel een ride aanbieden, want het is zo zielig dat ik naar huismoet lopen. Maar ik houd van het lopen tussen de bergen met een mooi muziekje.
Ik liep nu dus heerlijk naar huis in mijn eigen, fijne, autistische, wereldje. Zie ik oppeens een heel groot beest in het ligt van de lantarnpaal de weg oversteken! Ongeveer 25 meter van waar ik de berenpoep had gezien!
Wow, het duurt even voor dat het door dringt, maar dat was dus een BEER! Waaaaauw, tof!
Ik kan nu een heel dapper verhaal op gaan houden en vertellen hoe cool ik de beer heb gepasseerd, maar omdat ik nou eenmaal van eerlijkheid houd zal ik de waarheid uit de doeken doen. Ik stond midden op de weg en had geen flauw idee wat ik moest doen, het wordt savonds steeds vroeger donker en dat was het dus al aardig. Ik weet van Manon dat als je een grizzly beer tegen komt je op de grond moet gaan liggen en doen alsof je dood bent, dan laat hij je met rust. Maar helaas zijn er geen grizzly beers hier in de buurt maar zwarte beren, waar je gewoon mee moet vechten! Beren zijn van oorsprong niet menseneters, maar mochten ze de bokkepruik op hebben en willen vechten, dan verlies je. Gegarandeerd!
Zo stond ik daar dus midden op de weg, bijna thuis. Hitchhiken is hier heel erg in dus ik dacht ik vraag gewoon de eerste en de beste auto om een lift. Het is normaal hier en er zijn veel autos op die weg, daarom houd ik van die route! Maar geloof het of niet er waren gewoon GEEN autos! Geen hitchhiken dus.
Het is ongelovelijk in Groningen sms ik minstens 30 smsjes per dag en hier heb ik mijn telefoon alleen als wekker (ja ik had het in het begin zwaar met mijn afkick verschijnselen), dus deze had ik niet bij mij. Gelukkig was het laatste bezine station in de buurt. Ik ben hier naar binnen gerend en heb de Jappanner/Koreaan gesmeekt om de yellow pages en toen ik eindelijk Matthijs Schonewille zag staan was ik heel gelukkig en heb ik hem gebeld! En hij heeft mij opgehaald!
Helaas geen heldhaftig verhaal, maar ik heb wel een beer gezien!
Bruno, Red Robin en de Zalm
Hier weer even een kleine update van de afgelopen dagen!
Dinsdag was het echt blody hot! Maar ik heb doorgezet, ik ben naar het dorp geslenterd en heb daar een mooie doos playmobil voor Sofie gekocht. Ik hoop dat zij hem mooi vindt, maar ik vind het in iedergeval erg tof al die circuspaarden! Daarna ben ik doorgegaan naar de golfbaan! Waar ik mezelf op een mooie marker van Callaway voor aan mijn pet heb getrakteerd, omdat ik inmiddels al meer dan 6 ben verloren. Peter zei al, pas maar op dat je je pet niet verliest. Ik ging dus erg af toen ik aan het einde van de avond terug moest omdat ik mijn pet was vergeten!! Maar dat geeft niet, ik heb de marker nog steeds!
Ik speelde dinsdag met een vrouw! Heel stijl vol in de kleren, heel mager en heel doof. Ze stelde zich zelf voor als: You remember Ursulla from Germany, ze had een ontzettend sterk Duits accent een beetje als Brüno, je weet wel die fashiongay uit Oostenrijk die zo graag straight wil worden.
Nadat ik Ursulla had uitgelegd dat ik niet Dagmar of Veronica heette maar gewoon Femke , konden we van start. Ik heb in mijn hele leven nog nooit zo slecht gespeeld. Ik zal eerlijk bekennen dat ik wel een beetje weinig oefen, dus ik shankte alles naar rechts en dan ook mieters ver naar rechts. De Canadezen zijn niet echt van die strebers en ik heb me echt geprobeerd te beheersen maar toch vonden ze mij nog erg grappig, die velle Hollander! Daarnaast had ik echt moeite om me goed te houden, de stijlvolle ouderedamme sloeg haar bal zo'n 30 meter en dan tuurde ze naar voren en riep ze kei hard did it went straaaaaaaight! (Net als voor Brüno, is straight voor haar het belangrijkst) Bij hole 6 (waar ik dit x 6 slagen nodig had, SHOOTME) was Ursulla moe en wou ze er mee stoppen. Ik begreep er niets van, ze reed ook nog in een cart, hoe kon ze nou moe zijn. Nadat Karla haar naar het clubhuis terug had gebracht vertelde ze dat Ursulla 87 jaar was, dat dit haar eerste keer golfen sinds een jaar was, ze was nog zo druk met andere dingen en ze was vroeger ‘de' dokter van Hope. Heb ik nu met ‘de' high society van Hope gegolfd?
Wel heb ik nog een hele lekkere pot jam 'gewonnen'! Niet omdat ik zo goed ben, maar gewoon zo leuk om mee te spelen:)
Voor woensdag waren de voorspellingen nog steeds heel heet, de planning was eerst dat ik met de kinderen Matthijs mee zou gaan naar Chilliwack om daar naar een soort Ballorig te gaan. Maar jullie kennen Ballorig, daar is het helemaal snikheet! Mocht McDonalds nou ook net een speeltoestel hebben, met airconditioning! Haha zo heb ik dus mooi de hele ochtend bij de Mc gezeten , er was een heel groot klim toestel en het was lekker koel! Ik was overgens naar Chilliwack gereden, ubertoff in een automaat op cruisecontroll! Dan hoef je alleen nog maar te sturen, waarom deed Pulles nou zo moeilijk! Autorijden stelt zo toch niets voor!
Inmiddels is de temperatuur weer gedaald tot rond de 20 graden en is het weer aangenaam!
Gister was het dan EINDELIJK zover. Sofie werd 8! Omdat ze in de vakantie jarig is zijn veel mensen weg en ook zijn Canadezen niet zo strak met nakomen van afspraken, dus het was eerst een beetje afwachten wie er zouden komen. Maar al met al waren er toch nog aardig wat buurt kindjes. Voor hen was er kwarktaart en zo'n Canadeze Cake, mierzoet en dan nog een dikke laag frosting (water en poedersuiker) en er waren natuurlijk Nederlandse hapjes, vooral de gevulde eieren deden het erg goed! Het was erg gezellig, iedereen heeft gewoon gespeeld. Het ‘echte' kinderfeestje komt binnenkort nog. Smiddags zijn we naar Amerika gegaan, we hadden de toegang toch nog en het is niet zo heel ver reiden. We zijn daar eerst naar de Wallmart gegaan voor een grote doos lego voor Sofie, de lego scheelt nogal in prijs in Amerika. Onvoorstelbaar niet dat in nog geen 2uurtjes reiden zo'n verschil kan zitten. Na de Wallmarkt zijn we naar Red Robin gegaan, dat is een luxe hamburgertent!! Oei wat hebben we daar lekker gegeten! En we hadden een hele leuke ober, Matt S. -> Matt Straight? Geen idee, maar ik was er heilig van overtuigd dat hij mascara op had! En jullie weten, ik heb nou eenmaal een radar voor dat soort dingen. Dus straight was hij absoluut niet, dat had ik al snel geschoten. Maar nu reste alleen nog de vraag? Kleven zijn wimpers van zichzelf zo aan elkaar of gebruikt hij een goedkope mascara, want dan zou ik hem natuurlijk mijn uber de luxe Lancome introduceren. Na een uitvoerige discussie hebben gevoerd met Matthijs en Manon wist ik het nog steeds niet. Helaas begong ik toen de fout van mijn leven, door Matthijs te laten bluffen het aan hem te vragen. Want tsja je weet hoe het gaat met mannen, die luisteren maar half! De bedoeling was, dat hij het voor 5$ zou vragen als het toetje was geweest vlak voor dat wij weggingen. Maarja nog voordat wij de meest goddelijke mud pie hadden besteld, had Matthijs al even een collega van Matt S. aan de mouw getrokken. Een vriend van hem wou weten of Matt make-up droeg! Nee Matt zag er altijd zo uit! OMY ALSOF IK GEBOREN BEN MET ZWARTE WIMPERS! Maar dit werd natuurlijk wel besproken in de keuken en ik voelde me heel schuldig dat ik die arme jongen zo in verlegenheid had gebracht. Maar hij heeft nog wel heel vriendelijk de mud pie gebracht, welke ik met Manon en Noa heb gedeeld en nog meer dan genoeg had! De toetjes zijn hier zo enorm! Red, de mascotte van RedRobin was er ook nog even. Finna stapt er gewoon op af en gaat hem knuffelen, erg lief!. Na heerlijk te hebben gegeten en op de foto met Red te zijn geweest, zijn we naar de Costco gegaan voor Nederlandse kaas! En toen nog even naar de Wallmart voor snoepjes voor onderweg, het was tenslotte feest!
Vannochtend kwam de vorige buren nog even langs, voor de heerlijke Nederlandse kwarktaart! Negen uur stonden ze hier op de stoep, jawel! Met maarliefst 2 vers gevangen zalmen uit de Fraser River! Je moet een vergunning hebben om een zalm te vangen en dan mag je in het zalmseizoen 2 zalmen per dag vangen. Dus buurman staat elke ochtend om half 5 op om zalmen te vangen, om een hele voorraad in te slaan. En zo hebben wij ook verse zalmen gekregen, welke werden gefilleerd hier in de keuken! Het was de mooiste zalmkleur die ik ooit heb gezien, het was zo zacht en roze, prachtig! Zonet hebben we de zalm van de BBQ gegeten, je bent Canadees of je bent Canadees en het was heel lekker. We hebben het gegeten met een vriendin van Matthijs en Manon welke oorsprokelijk uit de Franse provincie van Canada komt, de Fransen zijn meer rude (onbeleefd) volgens de Canadezen, maar dit was echt een toffe vrouw! Een echte chatterbox! Heerlijk, eindelijk iemand die niet zo shy is!
Even een raar weetje, de Canadezen hebben dus een visvergunning nodig om te mogen vissen in een bepaald seizoen, maar de First Nations mogen het hele jaar door onbeperkt zalmen vangen. Ook nog raar is, dat als ik hier zeg dat ik in september terug ga naar school, the University, denken ze allemaal dat ik heel rijk ben. Hier kost dat min. $60.000, onbetaalbaar voor iedereen dus. Daarnaast ligt de nadruk hier niet zo op studies, dus waarom zou je zoveel ervoor betalen. Maar dan de First Nations, voor hen wordt dat allemaal betaalt. Niet dat hun gaan studeren. High school kinderen krijgen al rond de $200 per maand voor alleen maar aanwezig zijn opschool! Begrijpen jullie nu hoe het voor hun mogelijk is om 2x per dag bij McDonalds te eten, bier te drinken en niets te doen?
Eindelijk!
Na enkele verontruste berichten hier eindelijk weer een verhaaltje vanuit Beautiful Britisch Colombia, Best place on earth! Het is op het moment heet, en dan ook echt heel heet, of ik zeur gewoon graag. Maar overdag is het wel (ver) boven de 30 graden, het betekent dus veel verkoeling zoeken bij het meer.
Als eerst kan ik het goede nieuws vertellen, doordat ik bijna elke dag een halfuurtje Nederlands oefen Sofie hebben we inmiddels al het materiaal van groep 4 bereikt! Is het niet fantastisch, ze knalt de Nederlandse stof er zo even in een paar weken door! En daarnaast is Finna zo goed als zindelijk!Ik ben ergtrots op ze!
Maandag hadden Sofie en Kalea (het buurmeisje, wie eindelijk tegen mij praat
Voor de rest gaat alles nu een beetje zijn gangetje, dinsdag heb ik nog mee gedaan aan de ladiesnight en Peter wist mij te vertellen dat hij Callaway dealt! En het is hier veel goedkoper dan in Nederland!O my, helphelphelp, hebbenhebbenhebben, okee adem halen en beheersen! Zo wist memmie mij dan weer te vertellen dat het niet om de clubs gaat maar om de techniek, misschien wil Sabrien ook wel strikjes om mijn clubsdoen en kan ik lessen volgen met Henk!
Dinsdag avond ben ik met Manon en Noa naar de locale bios geweest, de plannen waren iets gewijzigd in het weekend. Ik heb daar kennis gemaakt met de locale jeugd van Hope, the boy's. Ik was minstens een kop groter dan iederen en serieus ik ben hier nog overdressed in mijn north face broek en Teva bergschoenen (Die Tsjechiesche mevrouw van de golfbaan vroeg mij waar ik die schoenen had gekocht, ze waren zo stoer).
Zaterdag zijn we nog naar Harrison hot springs geweest! Wauw, wat is het daar mooi! Het lijkt een beetje op de Scheveningen van Canada. Erg gezelligen eenmooi strand en terwijl je in de brandende zon ligt te bakken is er een fantastisch uitzich op de besneeuwde bergen van Wisthler! Beautiful Britisch Colombia, Best place on earth.
Ik probeer hier elke avond een rondje Hope te lopen, over de Coquihalla river bridge naar de Coquihalla school, langs de Fraser River richting de Tim Hortens en weer op weg naar huis. Het is ongeveer 10km lopen, even stevig doorstappen! Toch moet ik wel aan die rare Canadezen onderweg wennen, dan passeer je iemand en dan ben je er bijna en dan kijken ze strak de andere kant uit of recht vooruit, ze zijn to shy om hoi tezeggen. Of ze dit alleen bij mij doen of dat dit normaal is dat weet ik dus niet. In iedergeval laat ik mij er niet door afschrikken want na alle heerlijkheden hier heb ik die kilometers wel nodig. Zo heb ik laatst Reese's geprobeerd, Ode aan de ontdekker van de Reese's. Reese's is een combinatie van chocolade en pindakaas, wat al heerlijk is op een boterham en nu kun je gewoon al die koolhydraten van dat brood weglaten en voor de echte vetten gaan! Fantastisch! En dan is er nog de Turtle, dat is chocola met daarin caramel en pecan noten!Wat een heerlijkheid! Jullie horen het wel, ik geniet nog volop!
O Canada! Our home and native land..........
Oke, dan nu even een paar typische cultuur verschillen welke ik toch wel echt even met jullie moet delen! Zo was ik namelijk gister op de golfbaan en wat voor Candees tafreeltje ik daar nou weer mee maak, dat is toch wel een beetje anders dan in Nederland. En ik ben dus vrij geschockeerd. Matthijs en Manon hadden mij al gewaarschuwd dat Canadese kindjes heel kinderlijk worden gehouden, maar dit sloeg tochecht alles! Ik zougister namelijk mijn puttalent even verbeteren, maar op de puttinggreen was een kinderklasje die les kreeg. De kinderen waren rond de zes jaar, maar van 2 van de 5 kinderen waren de ouders er gewoon bij en die liepen de hele tijd met het kindje van hole naar hole mee en maar op dat kind in praten etc. en die pro zegt er gewoon niets van. De kinderen krijgen zelf niet eens de kans om na te denken zo overdreven zaten die ouders erboven op. Maar het schijnt hier heel normaal te zijn als je dat als ouder doet, misschien hoort het zelfs wel bij je ouderlijke plicht! Daarnaast mag je volgens de Canadezen nooit tegen een kindje zeggen dat die iets slecht doet, iets slechts wordt dood gezwegen en iets goed wordt de hemel in geprezen. Zo was ik met Noa in het zwembad en zij sprong van een vlot, volgens de regels mag dat niet, maar dat wist ik niet. Toen kwam de badjuf, helaas niet de meester, zeggen tegen Noa 'sweety, make sure you won't stand on that again' het was serieus een wonder dat er uberhaupt wat gezegd van werd, maar ik kan mij badjuf Renny nog wel herrineren, de striemen staan nog in mijn arm zo hard kneep ze mij altijd omdat ik de 7 meter onderwater maar niet kon halen, de heks!
En de Canadezen zijn ook zo preuts, zo kan Finna absoluut niet in alleen en zwembroekje rond lopen, het is een grofschandaal als een kindje van 2 met een ontbloot bovenlijf rondloopt! De Canadeze vriendinnetjes van Noa en Sofie zijn daar vrij geshokeerd over! Help hoe moet dat nu met de zindelijkheidstraining, nu ze zelf alles uittrekt (meestal als het te laat is, helaas).
Wat belangrijk is voor de Canadezen is de eerste vraag die ze je stellen als ze je begroeten, ze zeggen hay how are you doing en dan moet je dus antwoorden fine and how are you doing, je moet altijd de vraag terug stellen, anders is dat heel onbeleefd als je datn niet doet! En dat ontdek ik nu, ik ben dus de eerste 6 weken heel onbeleefd geweest, maar man al die mensen die ik helemaal niet kende die direct vragen hoe het gaat ik vond dat zo raar. Nu begrijp ik dat het ze geen ruk interesseert hoe het met me gaat, maar dat het gewoon een uitgebreide hallo is.
En dan heb ik vandaag nog de fout van mijn leven gemaakt! Door het geweldige spel singstar, zingen de meiden de hele tijd girl van Anouk (mijn lievelingsliedje). Noa zingt voornamelijk de hele dag girl, girl, girl get it while it's hot they say (okeeee), dus het vriendinnetje van Noa was toch wel erg nieuwschierig naar het liedje. Lief dat ik ben heb ik het liedje even voor dat meisje geyoutubed! Aai, dat was een shock die blonde hollandse dame te springen in haar roze bh!! OEPS! Gelukkig waren alle tatoos niet zo shockeerend aangezien de gemiddelde Canadees minstens zijn halve lichaam heeft getatoeeerd!
Nog een echt Canadees item is de Garage Sale! Ze hebben het bij ons in de wiidswal na proberen te doen, maar of het echt aan de Garage Sale van hier kan tippen? Hele opritten staan vol met..... Met wat eigenlijk? Met oude rotzooi? Waar ze het vandaan halen al dat spul, echt geen idee, ahoewel hebben ze hier allemaal minstens één of twee garages waar nooit de auto in staat, moet je dan met een garage??
En gister zijn we nog naar de Hopelookout geweest, maar omdat de auto stuk was moesten we op de fiets! Een helm op is hier verplicht! Gelukkig paste ik die van Sofie, maar erg charmant voelde ik me niet! Toen moesten we op mini fietsjes de berg opfietsen, we fietsten gewoon over de snelweg, dat is hier ook heel normaal fietsers aan de kant van de snelweg. Ik had al kramp in mijn kuiten voordat we aan de run begonnen. Maar ach we hebben het in 56 minuten gedaan, boven bij het bankje ligt al va 9 juli een guestbook (ontdekten we nu) en daar heeft één iemand ingeschreven dat die het in 24 minuten heeft gedaan! HELP! We moeten nog even door trainen dus...
Over Canadeze tafrelen gesproken, ze zijn hier heel ouderwets met bankieren, wisten jullie dat hier alles nog per check gaat, omg het is zo ouderwets dat ik niet eens weet hoe je dat papiertje waar je een bedrag op schrijft moet schrijven. En voor pinnen moet je extra betalen als je niet bij je eigenbank pint en in de supermarkt werkt mijn pinpas sowieso al niet, ik baal nog steeds dat ik de creditcard niet mee heb genomen, maar gelukkig is het welverdiende salaris in contante Canadese dollars, dus tot nu toe red ik me prima.
Beste mensen ik blijf me verbazen over de wonderen van dit land. Ondertussen ben ik hard aan het balen want ik heb pas ontdekt dat ik met het zalmseizoen, het momement waar de zalmen tegen de rivier in springen om eitjes te leggen en vervolgens te sterfen, dan ben ik al weer in Nederland tussen springende dames in roze bhs.
The U.S and A
Jaa dinsdag was het eindelijk zover! We gingen naar Amerika! Ik had me er al een tijdje op verheugd, om het land waar bijna alles mogelijk is (lees shop/eat till you drop etc.) dan eindelijk met eigen ogen te gaan zien!
Dinsdag ochtend vertrokken we dus richting the U.S and A. Bij de grens zijn ze nogal streng, zeker als je geen Canadees paspoort hebt, met een Nederlands paspoort maak je het ze dus erg lastig! We moesten dus even een formuliertje invullen en vingerafdrukken en een foto achterlaten. Maar we hebben nu wel een soort van visum/toegang voor 3 maanden, dus mocht er nog een oversteek komen dan hoeft het niet meer zo lang te duren.
De oversteek was wel een klein beetje spannend, allemaal mensen strak in uniform met een riem met allemaal wapens eraan. Maar dat liet me koud! Het was voor al de knetter harde regen en de onweer wat de sfeer bepaalde! Als we de tent maar droog op kunnen zetten, was mijn gedachte meer. Daarnaast hadden we stiekem appelstroop in de auto. Oeee ik ben niets zonder mijn boterham met appelstroop in de vroege ochtend! Ik kan daar echt geen2 ochtenden zonder! Maar het isverboden om voedingswaarden mee te nemen over de grensomdat ze bang zijn dat daar insecten of wat dan ook op zitten waar hun landbouw niet tegen kan. Wat wel een beetje raar is zo'n grote angst voor insecten aangezien de Canadezen beweren dat de Amerikanen overal groeihormonen aan toevoegen en dat daardoor de Amerikanen zo dik zijn! Hmm...? In iedergeval we zijn de grens vlekkeloos over gekomen, incl appelstroop!
Nadat we de grens hadden gepasseerd zijn we naar Lynden gereden, wat mij een heel fijn thuisgevoel gaf! Niet alleen omdat Lynden klinkt als Linde, mijn lieve vriendinnetje in Groningen, maar ook omdat het bekend staat als het Nederlandse dorp. Er waren dus veel Nederlandse dingetjes, als molens en the dutch bakkery, waar we (normaal) brood kochten. Eigenlijk was het Nederlandse brood het enige Nederlandse wat ze hadden, voor de rest waren er veel amandelkoekjes, en joekels van chocolate chip cookies, echt een van zo'n formaat dat je ze wel voor lunch kunt eten. Helaas/Gelukkig hebben we geen chocolate chip cookie voor lunch gegeten, maar zijn we naar the dutch mothers geweest voor....... KROKKETTEN!! Jawel, het is echt waar! We hebben krokketten gegeten in Amerika. En ze waren heel lekker! In iedergeval veel lekkerder dan de sate krokket van de Febo om 4 uur in de ochtend, zo eentje dat de buitenkant een beetje slof is en taai en de binnenkant al heel koud! Dit waren heerlijke warme, knapperigekrokketen, met patat... Jammie! Wat een verwennerij!
Na al deze goddelijkheid zijn we doorgereden naar de Safeway, een supermarkt! Omdat we naast mijn appelstroop niets aan eten over de grens mee mochten brengen, moesten we hier dus nog even een voorraadje inslaan. Het was een hele mooie supermarkt! Inmiddels ben ik al aan de grote formaten van verpakkingen gewend, maar dat de gebruikelijke maat van een fles wijn hier 1,5 liter is moest ik toch nog even aan wennen, maar niet dat ik daar problemen mee heb hoor!
Met de auto helemaal afgeladen, 6 personen, al het kampeerspul, en voldoende voedsel gingen we door naar de camping! Het was echt een prachtige camping! Middenin het bos, maar ongeveer 500 meter van het strand vandaan, helaas was het wel een kiezel strand en geen zandstrand, maar dat was het enigste! Het was inmiddels ook stralend mooi weer dus we hadden de tent vrij snel staan, ik had (mijn eigen) makkelijke tent waar slechts drie stokken en een paar haringen in gaan, dus dat was rap klaar! Wel was Matthijs een klein beetje zielig, hij houdt al niet van kamperen en nu waren we zijn slaapzak ook nog vergeten, oeps! En tot overmate van ramp was het luchtbed van Matthijs en Manon ook nog lek! Matthijs is dus niet te porren voor nog een kampeer trip, helaas!
Na soep te hebben gegeten en de lekkerste baggels die je je maar kunt bedenken zijn we naar het strand gegaan om daar nog even te spelen! Terug van het strand was het Smore tijd. Dat is toch wel super aan Canada en Amerika dat elke kampeer plaats een firepit en een picknicktafel heeft! Dus we hebben lekker bij het kampvuur gezeten en zijn toen gaan slapen!
Woensdag zijn we heel relaxt wakker geworden en na een Hollandse boterham met appelstroop als ontbijt!, wat een feestelijkheid, washet tijd om naar het strand te gaan. Op het strand hebben de meiden heel lang gespeeld en ik heb alle Nederlandse roddels even door genomen, aangezien Frank en Anita mij fantastisch veel tijdschriften hebben gestuurd!Ik ben weer helemaal op de hoogte!Van al het Nederlandse drama en belangrijker ook van de Nederlandse Fashion! Ik was even vergeten dat zoiets als Fashion bestond, ik ben hier vrij gelukkig in mijn North Face broek, Teva sandalen en een Tshirt van de Zeeman. Maar ja nu weet ik weer dat aan de andere kant van het water ook weer zoiets als style bestaat! Ik zal het onthouden, proberen iniedergeval.
Nadat we lekker verkleurd waren zijn we toch nog even in de auto gegaan naar de Safeway om daar een voorraadje wijn in te slaan. Een gemiddelde fles wijn kost hier rond de 15$ en daar heb je 1,5 liter Gallo voor slechts 7$ (zal ik emigreren?).
Terug op de camping hebben we hotdogs gegeten en een ijsje gehaald bij de camping winkel, welke best groot en uitgebreid was. De meiden hebben daarna nog even stiekem in de speeltuin van de andere camping gespeeld en terug bij de tentplaats was het alweer tijd voor het kampvuur! Toen het vuur bijna uitwas, begon het te druppen en besloten we maar om te gaan slapen! Maar oei, de drupjes werden druppels en al snel begon het te hozen! En het duurde niet veel langer voordat het mieters hard onweerde!! Ach dat was ook weer een hele ervaring die ik nog niet eerder had gehad, onweer en kamperen! Maar we waren omringd door hoge bomen, welke waarschijnlijk wel de klappen opzouden vangen, dus erg bang was ik niet. Kijk, ik word al dapperderderder.
Toen was de laatste dag alweer aangebroken. Ik had sochtends mijn eerste/laatste douche, 3 minuten voor 50cent, de afzetters! Maar ik heb er van genoten! Toen we de tent hadden opgeruimd, wat vrij relaxt kon omdat we de plaats tot 13:00 hadden zijn we naar de Mall gegaan! Echt een joekel van een winkel centrum, met alles erop en eraan! Sofie en Noa moesten allebij schoolinkopen doen, hier in Canada moet je zelf je schriften/potloden/pennen/stiften/lijm/schaar/etc. kopen, het lijkt Harry Potter wel, ze krijgen een lijst met spullen wat ze voor het nieuwe seizoen moeten aanschaffen. In Amerika zijn die spulletjes weer voordeliger dus de meiden moesten een nieuwe schoolcollectie aanschaffen! Intussen was ik vrij om te gaan en staan waar ik wou. Ik was dus helemaal klaar om de Mall onveilig te maken. Maar omdat ik al een paar dagen kampte met een ontzettende, ontembare heimwee naar mijn allerbeste kapper José, heb ik heel impulsief het besluit genomen om mijn haren daar maar te laten cutten! Ik durf het namelijk niet hier in Canada. Ik heb hier nu 2 kapper ervaringen opzitten, en ik ben vrij getraumatiseerd kan ik zeggen! De eerste was die dikke, chagaranige kapper, ze zei niets en had meer dan een uur nodig om het hele haar van Sofie en Noa te verknippen, maar zij noemt het een boblijn. De tweede kapper ervaring was bij de Chinezen in de Superstore! Die voor wat voor kapsel dan ook naar de tondeuse grijpen! Maar met Finna zijn ze wel erg handig, Finna bleef maar huilen maar met een lolly in haar mond was ze stil, 3 lollys voor Finna dus! Anyway ik had meer vertrouwen in een Amerikaan dan in een Canadees en heb dus daar mijn haren laten doen! Eerst werd mijn mooie blonde haardos, het droge stuk stro, lekker gewassen en toen heb ik lang met de kapper gekletst terwijl ze mijn haar deed! Ze heeft het flink uitgedund en het is weer draagbaar! Ik moet wel opnieuw beginnen met sparen voor stichting haarwens, maar ik ben voor nu verlost van die lange slierten, dus het was in dit geval wel een klein beetje de moeite waard (is dat heel egoistisch?). Na mijn haircutting had ik nog even de tijd om door de Mall te struinen! Fantastisch! Wat een spullen wat een Fashion! Gelukkig was ik de dag ervoor al lichtelijk voorbereid op het fenomeen Fashion anders had ik een hartverzakking gehad door al die prachtigheid, minstens! Nu weet ik weer waarom ik zo van Groningen houd! Al die mooie dingen! Fantastisch!
Even tussen door, dit is een mooi, maar verdrietig filmpje over dingen, http://www.storyofstuff.com/ mocht je tijd overhebben dan is het zeker de moeite van het bekijken waard.
Nadat ik me verlekkerd had op al het moois wat de Mall te bieden had was het tijd om Matthijs en Manon weer op te zoeken, zij waren inmiddels van schoolspullen voorzien en het was nu tijd voor de winkel Build a Bear! Echt een geweldig concept! Een hele mooie gekleurde winkel, waar je een knuffel uit kunt kiezen. Deze knuffel wordt eerst met dons voor je gevuld, zo wordt hij tot leven geblazen. Dan kun je mooie kleertjes voor hem kopen en geweldig veel accessoires, welke alleen voor de heb al leuk zijn! Nadat Sofie en Noa een nieuw dingetje voor hun Hello Kitty hadden gekozen zijn we naar een restaurant gegaan! Een buffet! Wauw er was best veel keuze en het was allemaal zoo super lekker! Ik baal er nog steeds van dat ik nog niet eens de helft van het alles heb kunnen proeven! Maar het maisbrood en de gefrituurde garnaaltjes waren wel heel lekker! Ik heb ook Rootbeer geproefd dat is iets van hier, het proeft als een hoestdrankje met prik, net te soepen dus! Als toetje heb ik me ziek gegeten aan de brownies, wat heerlijk! En ricecrispsbars, dat zijn van die kelloksricecrisps die aan elkaar kleven door een mengsel van boter en marshmallows! Wat een heerlijkheid!
Mocht ik onverwachts heel dik worden, dan is het ongetwijfeld de schuld van de groeihormonen van mijn 3 daagse Amerikaanse trip!
Na al deze geweldigheid was het toch echt tijd om richting huis te gaan. Nog even langs de Costco, de Hanos van hier, voor Nederlandse kaas, de grens over (terug gaat makkelijker) en naar huis.
Het was al met al een hele geslaagde trip! Ik heb er van genoten! Het was heerlijk om in de buitenlucht druk met niets te zijn!
Vandaag was Sofie spelen bij een vriendinnetje en ik ben met Noa en Finna naar het zwembad geweest, wat heel gezellig was! Ik blijf erbij, Hope heeft een mooi zwembad!
Omdat de auto bij het remmen steeds zo'n raar geluid maakt zou Manon vandaag toch maar even met de auto naar de garage. Eenmaal bij de garage bleek dat de remblokjes helemaal versleten waren, best gevaarlijk dus! Omdat dit Hope is, moeten we wachten op onderdelen. Of we de auto dan wel het weekend kunnen gebruiken? Er is immers vanavond paardrijden in Chilliwack! Maar naar Chilliwack rijden, dat is niet een goed idee, dat is niet veilig! Oeps..... Toch best geluk gehad dat we helemaal heel uit Amerika zijn terug gekeerd, ahoewel ik had het ook niet zo'n straf gevonden als we daar nog een paar daagjes hadden moeten blijven....
Geen paardrijden vanavond dus helaas! Maar niet getreurd Matthijs en Sofie zijn nu naar de bioscoop 'despicable me'. Morgen zijn Manon en ik aan de beurt! Van de buitenkant lijkt de bioscoop heel erg op de bioscoop van de film de kite runner, ik ben dus erg benieuwd naar de binnenkant!
Zo dit was nog eens een mieters lang verhaal! Ik heb dieprespect voor de genen die dit allemaal geduldig hebben uitgelezen!
Ik zal nu nog even rap naar de Fraser River het brownieschuldgevoel eraf lopen!
G-Star v.s. The North Face
Hier nog even snel een berichtje voor dat we morgen aan onze grote reis gaan beginnen. Morgen gaan we naar Amerika! Het is maarliefst 2 uur rijden, maar we moeten wel de strenge Amerikaanse douane trotseren. Er mag niets aan eten mee worden genomen, ook niet het fruit wat geimporteert is uit California! We zullen dus even op een houtje moeten bijten! Maar ik heb het ervoor over! We gaan naar een Camping met 18 douches, ik kan het niet vaak genoeg vertellen, is het niet fantastisch? 18 verschillende douches voor 3 dagen lang! Heb ik toch niet voor niets mijn delfsblauwe douche slippers aangeschaft!
Daarnaast kan ik jullie het heugelijke nieuws vertellen dat ik EINDELIJK een broek heb gescoord! Zaterdag zijn we naar Chilliwack geweest om te winkelen en wat hing daar.... Een broek maar niet van G-Star of Tommy waar ik in Nederland zo'n grote fan van ben (serieus ik vraag me af zouden ze het merken in de omzet nu ik hier ben?). Maar ik heb een heuze the North Face broek gescoord! Een echt outdoor merk en het staat fabulous bij mijn hikkingshoes! Oo wat burger ik hier in!
Daarnaast heb ik nog fantastisch nieuws. Gister heb ik gegolfed. Het was niet zo warm dus iedereen dacht ongetewijfeld, laten we gaan golfen! Het was über druk. Voor mij liepen 3 flights van 4, ik denk dat dat de meest irritante Canadezen zijn die ik tot nu toe heb ontmoet! Ze vonden zich zelf zoo grappig en waren zo druk bezig met bierdrinken en omzich zelf lachen en erger nog, volgens mij was het hun aller eerste keer golfen! Eerst was het wel goed voor mijn ego om dat te zien, maar na hole 2 en minuten lang wachten irriteerde ik me al dood! Toen was ik eindelijk bij hole 4, wat absoluut niet mijn lievelings hole is. Op de een of andere manier shank ik hem daar altijd op hole 5, wat echt mieters ver uit de richting is! Maar op hole 4 woont de hele familie marmot er zijn echt heel veel! Dus toen ik mijn prachtige pink pinnacle lady bal op de fairway van 4 probeerde te shanken toen stuiterde mijn bal een beetjeraar en raakte ik een marmot vol in zijn buik! Ik zweer het, ik wist niet dat die beesten saltos konden maken! Het leek broeder wel, zoveel voor- en achteruitsaltos maakte dat beest, oeps.
Maar toen kwam hole 6, waar ik mijn nieuwe vrienden leerde kennen! 2 jongens en een vader! Nadat we heel lang moesten wachten had ik besloten er mee akkoord te gaan dat zij mijn group gingen joinen. Ik sla af met mijn lievelings ijzer zes en hij komt zo'n 5 meter naast de vlag neer! Toen moest ik nog even putten! En wat denk je Hatsjikideeeee! EEN BIRDIE!!!! Mijn eerste birdie in mijn hele leven! Toen ik tegen die mannen zei dat ze me zoveel geluk brachten dat ik ze fantastisch vond moesten ze heel hard lachen, maar wot ken ut skeale! Die birdie is binnen en ik heb nog getuigen ook!!! En mijn lievelings Beppe Jocey zegt dat ik een hele goede golfer zal worden als ik ook nog eens andere clubs ga gebruiken, hmmm Callaway??
Ik was naar de golfbaan gelopen en ook weer terug! Heerlijk stukje lopen met de Ipod met Justin, Bob of David in de oren! Toen ik thuis kwam na mijn fantastische schot, dacht ik dat het eindelijk tijd was om lekker met mijn benen omhoog te gaan zitten. Maar dat was er niet bij, ik moest eerst de longen uit mijn lijf schreeuwen voor de singstar een geweldig spel voor de playstation 3. Wel balen, dat ik met mijn zuivere stem, gevoel voor ritme en mijn wel ontwikkelde vermogen om teksten te onthouden Matthijs maar niet kan verslaan! Stom spel! Na dat ik hees was van het schreeuwen en rond was van de flensjes met ijs en klaar was voor mijn powernap moest ik de Hope lookout nog lopen, jaa dat waren we bijna vergeten. Dus hup 8 uur nog even snel in de auto om die berg op te sprinten! Jaja we hebben een nieuw record! We hebben het gister in minder dan 52 minuten gelopen! Wat ons bijna 24 minuten sneller maakt dan vorige week, kijk we beginnen al in vorm te komen! Mijn streven is om de 40 minuten te halen, maar of we dat ook echt halen? Daar zijn de meningen over verdeeld!
Terug van de Hope lookout was wel een klein beetje spannend. Okey, ik zal het eerlijk zeggen het was dood eng! Omdat het werd donker, echt pik donker! Ik ben al zo'n held in het donker en nu met de gedachte dat er een beer zou kunnen zitten voelde ik me toch niet echt op en top op mijn gemak. Ik denk dat dit wel zo'n beetje mijn engste ervaring van hier is en het is niet, letop NIET voor herhaling vatbaar! Ondanks ons geweldige nieuwe record ben ik ervoor om voortaan toch een heel klein beetje eerder te gaan!
We hebben nu net het eten op en zal zo nog even naar de Fraser River lopen voor een frisse neus, we hebben wederom mais gegeten. Wisten jullie dat je hier zelfs mais drive thru's hebt. Dat zijn gewoon groene huisjes aan de kant van de weg met een geel dakje erboven op en daar kun je je auto dan omheen slingeren en mais halen! Maar dat is nog niet alles, naast een drive thru van de Tim Hortons, Mc Donalds of wat voor vreetschuur dan ook zijn er ook gewoon pinautomaaten drive thru. Dan kun je gewoon vanuit je auto pinnen.
Is het niet een fantastisch land?
EERSTE PRIJS (zonder grappen)
Wat nou, 'reken maar niet op een prijs'! Ik heb zojuist de eerste prijs gewonnen! De prijs bedroeg maar liefst $5! I am a ritch bitch!
Money honey, it is so delicous ( a la GaGa)
We speelden vandaag scramble in flights van 3, dat betekent dat ieder slaat maar dat je steeds met de beste bal verder gaat! En aangezien ik mieters ver kan slaan met mijn Magic Iron 6! Oo wat waren de ladies onder de indruk, ik sla met mijn ijzertje gewoon verder dan zij met hun driver! (HET GAAT HIER OM EEN CALLAWAY MENSEN, VERGEET DAT NIET)! En het putten, geen zorgen! Een andere mevrouw kon dit heel goed! We hadden alleen maar één puts, of dit komt omdat zij zo goed kan putten of ik zo geweldig ver kan slaan is de vraag! Maar ben ik niet geweldig? Serieus waar, zonder capsones, dit is mijn 2de prijs in één maand! En ja Matthijs, de prijs bedraagt slechts $5 en ja dat is slechts 3 euro! Maar een prijs is een prijs, Ivo zal wel zeggen: 'als ie zit, dan zit ie'. En daar gaat het om toch? Ik loop warm!!
Het golfen is hier sowieso anders dan in Nederland! In Nederland wordt golf vaak geassocieerd met kakkers omdat een select groepje kakkers de fantastische sport verzieken met hun BLA. Maar hier in golfen ze niet voor de status, maar just for fun! Als je geen lol in het spel kan hebben, moet je maar naar huis gaan is het motto hier! En of deze dames lol hebben! De helft kan amper golfen, maar dan liggen ze helemaal dubbel om hun shank, zo slecht hebben ze het nog nooit gezien en wat hebben ze een lol! Ik ga hier de fun van het spel wel steeds meer in zien! Ik had gehoopt hier te leren putten, maar daarintegen leer ik hier dat dat helemaal niet belangrik is en heb ik buikpijn van het lachen om die oude draken! Voor de rest is hier alles anders dan in Nederland, wat zijn wij in Nederland een stelletje zeikerts zeg! Zo heb ik hier ontdekt dat het veel sneller gaat als je met je trolley wel tussen de bunker en de green door loopt! Waarom zou je toch eigenlijk dat end omlopen? Niemand doet dat hier! Dan de DR, dat is een ervaring opzich! Het is jammer dat het er zo heet is, maar daar beleef je elke keer wel wat! De DR is een afgelegen geel/uitgedroogd grasveld, met een paar zwembadjes als target in het veld! Ze hebben geen geld voor echte ballen (duuh, ik speel voor $10, waar moeten ze het geld vandaan halen)! Dus alle ballen die ze onderweg vinden schrijven ze Hope met zwarte stift op, wat aflaat op mijn clubs. (Arrrgh!) Niemand ruimt zijn mandje op, dus ik loop altijd het hele end met minstens 6 mandjes (oke, dat is overdreven, want bijna niemand oefent, want dat is niet leuk), maar ik loop altijd met een stapel mandjes terug naar het clubhuis! Ik ben ook de enige die dat stuk loopt, want de echte Canadezen doen dat stuk gewoon in hun truck! Die parkeren ze naast de DR en dan laden ze hun setje uit en slaan wat ballen! Die irritante Jappeners of Koreaanen gaan gewoon het veld op om ballen te verzamelen! Super irritant als zo'n spleet oog bij het 100 meter bord omspookt en ik daar net met mijnm iets minder magic ijzer 9, naar toe wil slaan! Maar alles went!
Ik heb vandaag ook nog met de Ladies gegeten en ze vertelde me het heugelijke nieuws dat de alocohol leeftijd hier in Hope va 19 is! Maar na een middag in de brandende zon te hebben gelopen heb ik mij toch maar beperkt tot een ijskoude ijsthee, anders zou ik zomaar tot het naatje zitten (of was het nou gaatje, Edwin?). We hadden beef kebab! Ik dacht kebab, een lekker broodje doner, maar dat is hier een vleesspies, van de BBQ uiteraad (we zijn hier in Canada) en wat rijst, tzatziki saus en wat droogbrood! Als toetje hadden we een mini blueberry pie, met blueberries van de boerderij van de zusmijn BFF Peter Pants! Ik heb gesmuld! Uiteindelijk ben ik maar terug gelopen/gerold!, ik moet in conditie komen voor de Hope Lookout dus ik zal nu lopen voor het leven! Ik heb alleen mijn oordopjes van mijn Ipod kapot getrokken, haat aan apple!
Zo nu heb ik jullie wel even gebombadeerd met verhalen! Lekker lezen en niet vergeten om een reactie te plaatsen:)