Terwijl ik nu onderweg ben naar Chicago is het tijd om the story of my life bij te werken. Ik heb zo'n 3:35 uur om het verhaal bij te werken en ik denk dat ik dat ook echt nodig heb! Ga er maar even voor zitten, want na een rustig weekje heb ik de afgelopen 24 uur zoveel avonturen beleefd dat ik er wel een boek mee zou kunnen vullen! Ik heb het zwit nog vers op het gebit en de adrenaline nog tot aan de strot, maar daar later meer over.

Ik zal nu bij het begin beginnen met vertellen, ik kan in ieder geval wel lekker snel typen met die dosis adrenaline!

Back to school!

Na onze fantastische trip naar Seattle was het voor de meiden dinsdag dan echt weer zo ver om naar school te gaan! Het vroege opstaan is niet echt hun sterkste punt en willen ze met de schoolbus dan moeten ze al om kwart voor 8 de deur uit! Arme meisjes! Finna moest die dag ook naar de preschool en ik ben toen maar begonnen met een beginnetje voor school, braaf he?

Woensdag had Finna de hele dag vrij en ben ik met haar naar een speciaal programma bij Sofie en Noa op school geweest. Omdat de leerplicht hier pas start op 5jarige leeftijd, komen er dan kindjes opschool die nog nooit buitenshuis zijn geweest! Daarom pompt de overheid klauwen vol met geld in programma's waar je gewoon gratis naar toe mag en waar je dan ook nog fruit en snack krijgt, zodat de kinderen vast opschool voorbereid worden. Ok is het niet gewoon goedkoper/makkelijker om de leerplicht op 4 in te stellen? Anyway de moeders moeten er wel bij blijven want het is geen gratis daycare! Maar het was heel leuk om dit samen met Finna te doen, er is natuurlijk mooi ander speelgoed, maar er is ook tijd om te knutselen, waar ik dan wel heel blij van werd. Er wordt gegymd in de gymzaal waar Sofie en Noa nog even kwamen kijken en er worden allemaal liedjes gedaan. Erg leuk om te zien dat Finna hier helemaal in opgaat! Smiddags aan tafel zong Finna alle liedjes nog een keer! Ik had best nog een paar keer met haar daar naar toe gewild. Ik vond alleen die moeders verschrikkelijk! Het waren allemaal van die echte moeders, ondanks dat ze bijna allemaal wel een baan hadden waren het van die domme huismiepen! En ze waren allemaal zwanger! Even was ik bang dat het besmettelijk zou zijn, maar ik word hier gewoon dik! Geen onbevlekte ontvangenis voor mij, het is gewoon weer tijd om te gaan spinnen!

Even een feitje tussendoor: wist je dat je hier 50weken zwangerschapsverlof krijgt! Maar dan krijg je maar 55% van je loon van de afgelopen 14weken, zo balen want vroeger kreeg je 55% van de meest verdiende 14weken. MAAR 50WEKEN, dat is lang... toch?

Donderdag had Finna weer preschool en ik heb nog een beetje school gedaan, smiddags moesten we een teaparty maken! Maar ik wist niet precies hoe dat moest, toen had Finna de fantastische uitspraak: jij kan een teaparty maken, heel goed. Anouk kan een teaparty maken! Tsja na zoveel charmes kon ik haar natuurlijk niet meer weigeren, bovendien wou ik niet tenonder doen ten opzichte van Anouk dus aan de slag! Maar in plaats van een teaparty hebben we bananenmuffins gemaakt en ik heb nu het verschil tussen bakingsoda en bakingpowder ontdekt! Ach wat maakt het uit, Finna vond ze nog steeds lekker en heeft bijna alle muffins in één keer gegeten! Savonds heb ik met Manon nog spinaziemuffins gemaakt, helaas hadden we ook hier weer de bakingsoda vergeten. Mocht het effect je interesseren google dan even bakingsoda en bakingpowder, dan heb je een beeld van onze kleffe muffins! Maar ondanks alles, waren de muffins een succes! Matthijs vond ze een beetje flauw, Noa vond ze niet echt lekker, Finna riep iewl toen ze de groene stukken zag en Sofie heeft ze braaf opgegeten! Lieve Sofie.

Internship

Vrijdag hadden Manon en Finna een playdate bij de buren en ik had me voorgenomen om even keihard met school bezig te gaan zodat ik volgende week met mijn jetlag en stervende heimwee niet zo hard hoef te leren. Maar voordat ik begon eerst toch nog even Vancouver stalken, ik had namelijk op internet een internship gezien downtown Vancouver en ze waren opzoek naar een meisje die vloeiend Nederlands sprak! Naar mij dus! Ik had vorige week al een brief gestuurd maar nog niets gehoord, dus toch maar even bellen. Toen ik mijn hele verhaal in mijn allerbeste Engels deed bleek het meisje aan de telefoon ook Nederlands te zijn. Het klonk allemaal zo perfect en ik had maandag dan een sollicitatie gesprek. Ik was zo excited! Ik was door het dolle heen, ik ben school helemaal vergeten en zal volgende week wel hard stressen, maar nu nog niet. Ik heb immers een sollicitatiegesprek in Vancouver, met een Hollander. Wat nou please en thank you two magic words! Gewoon hatsikidee recht door zee!

Voor vrijdag middag stond eigenlijk pindakaaskoekjes bakken met Manon en zwemmen met Noa en Finna op de planning. Maar mem zal wel zeggen, het loopt altijd anders dan gepland en idd dat deed het ook. Arme Manon kwam thuis van de playdate met migrane en is naar bed gegaan. Toen dacht ik ik haal de pindakaas koekjes wel met Finna bij de Bluemoose! Finna was heel cranky en toen ik haar eindelijk in de auto vastgebonden had en we de oprit afreden, viel ze in slaap. En Noa wou toch liever bij haar vriendinnetje spelen. Dus geen pindakaaskoekjes of zwembad, maar gewoon weer een barbiemovieafternoon!

Savonds was het tijd voor Matthijs en Manon hun datenight en ik bleef thuis met Noa en Finna, Sofie had een sleepover bij een vriendinnetje!

Samen met Noa en Finna heb ik echt een fantastische avond gehad! Na eerst lekker pizza en ijs te hebben gegeten was het tijd voor een dansavond! Noa vroeg of het rockmuziek of ballet muziek werd, imv haar outfit! Maar het werd K3! Mem had een dvd van K3 mee gegeven en die hebben we opgezet! Het was geniaal! Finna had voor de gelegenheid haar balletjurkje aangedaan, ze moest eerst even wennen maar Noa en ik zijn helemaal uit ons dak gegaan op alle nummers van K3. En al snel swingde Finna ook hard mee!

Wat nou Shinen in de Shooters, gewoon Knallen op K3!!

Manningpark

Na een rustig weekje gevuld met vooral veel barbie films was het zaterdag weer tijd om even uit Hope te mogen! Manon, de kinderen en ik zijn weer naar Manningpark gegaan! Sorry voor Matthijs dat hij moest werken, maar nu kon ik wederom mooi zijn skieoutfit bietsen. Dit keer ook de handschoenen! Het begon te sneeuwen in Hope maar in Manningpark was maar 1mm voorspeld dus toch zijn we gegaan! Onderweg was het heeeel slecht weer, harde sneeuw en de weg was nog niet schoongemaakt. We waren nog niet weg en Finna moest al plassen! Deftig als altijd wil mevrouw niet in de sneeuw plassen, dus we zijn bij een Real Estate gestopt.

Toen we eindelijk Manningpark veilig en wel bereikten was het weer daar al iets beter, toch heeft het de hele dag gesneeuwd. Maar dat is goed wist een kennis van Matthijs en Manon mij te vertellen, verse sneeuw was het mooist om in te skieën! En het skieën was mooi (ok ik twijfel nog steeds of het skieën of skiën is, kan iemand mij vertellen hoe je die sport op die lange latten schrijft?).

Anyway na even op de bunnyhill het gevoel terug te krijgen ben ik met Sofie en Noa naar de stoeltjes lift gegaan! Dit keer de blauwe, het ging best goed. Toen de oranje lift nog even wat ook niet verkeerd ging! Ik had echt plezier erin en ik ging goed gecontroleerd naar beneden! Tot slot zou ik met Sofie wel even een nieuwe route proberen, maar dit was toch te hoog gegrepen. Het was veel stijler dan ik had verwacht, hoe ik naar beneden ben gekomen is mij nog steeds een raadsel! Ik heb heel lang onder de lift gelegen, zolang dat mensen naar beneden riepen are u ok? En Sofietje maar braaf beneden wachten. Maar ik leef nog, en die 8 euro wintersportdekking hebben we niet hoeven te gebruiken!

Had ik btw de vorige keer wel verteld dat we de eerste keer Manningpark op de terug weg echt een enorm hert rakelings passeerden. Het beest stond midden op de weg, eigenlijk vraag ik me af of het wel een hert was en niet een eland ofzo, zo'n dikke kont had dat beest! Maar wel tof, het kan hier allemaal!

Harrison Hotsprings

Omdat mem (en heitie natuurlijk) Matthijs en Manon zo dankbaar waren dat ik er ook een keer uitkwam, lees dankbaar voor het fantastisch verzorgde tripje naar Seattle, mocht ik iedereen mee nemen uit eten. Hmm, waar zullen we eens naar toe gaan. Jaa Manon wist wel wat, het aller aller luxte restaurant in omgeving: Harrisonhotsprings voor een brunch!

Deze zomer was Harrison al mijn favoriete bestemming, het is te vergelijken met de Scheveningen van Canada maar dan in het heel klein! Het is een magisch mooi meer met uitzicht op de bergen van Wisthler. Een goddelijke ijscowinkel een chocolade winkel welke zo fantastisch moet zijn dat ik het nog niet heb durven proberen.

Het was zondag echt zeldzaam mooi weer, met de mooiste blauwe lucht ever dus wederom ben ik ervan overtuigd dat Harrison het mooiste plekje in Canada is! Ik wou zoveel foto's maken, maar soepkip dat ik ben had ik mijn batterij niet opgeladen. Dus na 2 fotos in het restaurant hield mijn fototoestel er mee op! Matthijs heeft foto's met zijn Iphone gemaakt, die wacht ik in spanning af!

De brunch was echt fantastisch! We kwamen er om half 12 met goed veel honger en hebben dus lekker veel gegeten! De meeste restaurants in Canada zijn vooral vreetschuren, ach je moet toch eten. Maar in dit restaurant was echt een feestje gemaakt! Er was zoveel lekker eten. Ik heb zoveel vis gegeten en dan al die toetjes, zo balen dat ik gewoon niet alles heb kunnen proeven omdat ik vol zat! Maar het was echt heeeel feestelijk!

Na de brunch nog even boodschappen halen, haha jaa dat kan hier gewoon op zondag, ideaal!

En toen thuis nog even een hotel boeken via priceline.com. Een site waar je op een hotelkamer kunt bieden en dan is het de vraag welk hotel je bod accepteert, spannend! Voor mij werd het de comfort inn airport hotel, in Richmond. Nu vroeg op bed want morgen was het al sollicitatietijd.

O en ik vergeet bijna te vertellen dat we onderweg 2 cyoties (schrijf je het zo?) tegen zijn gekomen, van die beesten die kleine, onschuldige katjes verslinden alsof het niets is!