Jaa dinsdag was het eindelijk zover! We gingen naar Amerika! Ik had me er al een tijdje op verheugd, om het land waar bijna alles mogelijk is (lees shop/eat till you drop etc.) dan eindelijk met eigen ogen te gaan zien!

Dinsdag ochtend vertrokken we dus richting the U.S and A. Bij de grens zijn ze nogal streng, zeker als je geen Canadees paspoort hebt, met een Nederlands paspoort maak je het ze dus erg lastig! We moesten dus even een formuliertje invullen en vingerafdrukken en een foto achterlaten. Maar we hebben nu wel een soort van visum/toegang voor 3 maanden, dus mocht er nog een oversteek komen dan hoeft het niet meer zo lang te duren.

De oversteek was wel een klein beetje spannend, allemaal mensen strak in uniform met een riem met allemaal wapens eraan. Maar dat liet me koud! Het was voor al de knetter harde regen en de onweer wat de sfeer bepaalde! Als we de tent maar droog op kunnen zetten, was mijn gedachte meer. Daarnaast hadden we stiekem appelstroop in de auto. Oeee ik ben niets zonder mijn boterham met appelstroop in de vroege ochtend! Ik kan daar echt geen2 ochtenden zonder! Maar het isverboden om voedingswaarden mee te nemen over de grensomdat ze bang zijn dat daar insecten of wat dan ook op zitten waar hun landbouw niet tegen kan. Wat wel een beetje raar is zo'n grote angst voor insecten aangezien de Canadezen beweren dat de Amerikanen overal groeihormonen aan toevoegen en dat daardoor de Amerikanen zo dik zijn! Hmm...? In iedergeval we zijn de grens vlekkeloos over gekomen, incl appelstroop!

Nadat we de grens hadden gepasseerd zijn we naar Lynden gereden, wat mij een heel fijn thuisgevoel gaf! Niet alleen omdat Lynden klinkt als Linde, mijn lieve vriendinnetje in Groningen, maar ook omdat het bekend staat als het Nederlandse dorp. Er waren dus veel Nederlandse dingetjes, als molens en the dutch bakkery, waar we (normaal) brood kochten. Eigenlijk was het Nederlandse brood het enige Nederlandse wat ze hadden, voor de rest waren er veel amandelkoekjes, en joekels van chocolate chip cookies, echt een van zo'n formaat dat je ze wel voor lunch kunt eten. Helaas/Gelukkig hebben we geen chocolate chip cookie voor lunch gegeten, maar zijn we naar the dutch mothers geweest voor....... KROKKETTEN!! Jawel, het is echt waar! We hebben krokketten gegeten in Amerika. En ze waren heel lekker! In iedergeval veel lekkerder dan de sate krokket van de Febo om 4 uur in de ochtend, zo eentje dat de buitenkant een beetje slof is en taai en de binnenkant al heel koud! Dit waren heerlijke warme, knapperigekrokketen, met patat... Jammie! Wat een verwennerij!

Na al deze goddelijkheid zijn we doorgereden naar de Safeway, een supermarkt! Omdat we naast mijn appelstroop niets aan eten over de grens mee mochten brengen, moesten we hier dus nog even een voorraadje inslaan. Het was een hele mooie supermarkt! Inmiddels ben ik al aan de grote formaten van verpakkingen gewend, maar dat de gebruikelijke maat van een fles wijn hier 1,5 liter is moest ik toch nog even aan wennen, maar niet dat ik daar problemen mee heb hoor!

Met de auto helemaal afgeladen, 6 personen, al het kampeerspul, en voldoende voedsel gingen we door naar de camping! Het was echt een prachtige camping! Middenin het bos, maar ongeveer 500 meter van het strand vandaan, helaas was het wel een kiezel strand en geen zandstrand, maar dat was het enigste! Het was inmiddels ook stralend mooi weer dus we hadden de tent vrij snel staan, ik had (mijn eigen) makkelijke tent waar slechts drie stokken en een paar haringen in gaan, dus dat was rap klaar! Wel was Matthijs een klein beetje zielig, hij houdt al niet van kamperen en nu waren we zijn slaapzak ook nog vergeten, oeps! En tot overmate van ramp was het luchtbed van Matthijs en Manon ook nog lek! Matthijs is dus niet te porren voor nog een kampeer trip, helaas!

Na soep te hebben gegeten en de lekkerste baggels die je je maar kunt bedenken zijn we naar het strand gegaan om daar nog even te spelen! Terug van het strand was het Smore tijd. Dat is toch wel super aan Canada en Amerika dat elke kampeer plaats een firepit en een picknicktafel heeft! Dus we hebben lekker bij het kampvuur gezeten en zijn toen gaan slapen!

Woensdag zijn we heel relaxt wakker geworden en na een Hollandse boterham met appelstroop als ontbijt!, wat een feestelijkheid, washet tijd om naar het strand te gaan. Op het strand hebben de meiden heel lang gespeeld en ik heb alle Nederlandse roddels even door genomen, aangezien Frank en Anita mij fantastisch veel tijdschriften hebben gestuurd!Ik ben weer helemaal op de hoogte!Van al het Nederlandse drama en belangrijker ook van de Nederlandse Fashion! Ik was even vergeten dat zoiets als Fashion bestond, ik ben hier vrij gelukkig in mijn North Face broek, Teva sandalen en een Tshirt van de Zeeman. Maar ja nu weet ik weer dat aan de andere kant van het water ook weer zoiets als style bestaat! Ik zal het onthouden, proberen iniedergeval.

Nadat we lekker verkleurd waren zijn we toch nog even in de auto gegaan naar de Safeway om daar een voorraadje wijn in te slaan. Een gemiddelde fles wijn kost hier rond de 15$ en daar heb je 1,5 liter Gallo voor slechts 7$ (zal ik emigreren?).

Terug op de camping hebben we hotdogs gegeten en een ijsje gehaald bij de camping winkel, welke best groot en uitgebreid was. De meiden hebben daarna nog even stiekem in de speeltuin van de andere camping gespeeld en terug bij de tentplaats was het alweer tijd voor het kampvuur! Toen het vuur bijna uitwas, begon het te druppen en besloten we maar om te gaan slapen! Maar oei, de drupjes werden druppels en al snel begon het te hozen! En het duurde niet veel langer voordat het mieters hard onweerde!! Ach dat was ook weer een hele ervaring die ik nog niet eerder had gehad, onweer en kamperen! Maar we waren omringd door hoge bomen, welke waarschijnlijk wel de klappen opzouden vangen, dus erg bang was ik niet. Kijk, ik word al dapperderderder.

Toen was de laatste dag alweer aangebroken. Ik had sochtends mijn eerste/laatste douche, 3 minuten voor 50cent, de afzetters! Maar ik heb er van genoten! Toen we de tent hadden opgeruimd, wat vrij relaxt kon omdat we de plaats tot 13:00 hadden zijn we naar de Mall gegaan! Echt een joekel van een winkel centrum, met alles erop en eraan! Sofie en Noa moesten allebij schoolinkopen doen, hier in Canada moet je zelf je schriften/potloden/pennen/stiften/lijm/schaar/etc. kopen, het lijkt Harry Potter wel, ze krijgen een lijst met spullen wat ze voor het nieuwe seizoen moeten aanschaffen. In Amerika zijn die spulletjes weer voordeliger dus de meiden moesten een nieuwe schoolcollectie aanschaffen! Intussen was ik vrij om te gaan en staan waar ik wou. Ik was dus helemaal klaar om de Mall onveilig te maken. Maar omdat ik al een paar dagen kampte met een ontzettende, ontembare heimwee naar mijn allerbeste kapper José, heb ik heel impulsief het besluit genomen om mijn haren daar maar te laten cutten! Ik durf het namelijk niet hier in Canada. Ik heb hier nu 2 kapper ervaringen opzitten, en ik ben vrij getraumatiseerd kan ik zeggen! De eerste was die dikke, chagaranige kapper, ze zei niets en had meer dan een uur nodig om het hele haar van Sofie en Noa te verknippen, maar zij noemt het een boblijn. De tweede kapper ervaring was bij de Chinezen in de Superstore! Die voor wat voor kapsel dan ook naar de tondeuse grijpen! Maar met Finna zijn ze wel erg handig, Finna bleef maar huilen maar met een lolly in haar mond was ze stil, 3 lollys voor Finna dus! Anyway ik had meer vertrouwen in een Amerikaan dan in een Canadees en heb dus daar mijn haren laten doen! Eerst werd mijn mooie blonde haardos, het droge stuk stro, lekker gewassen en toen heb ik lang met de kapper gekletst terwijl ze mijn haar deed! Ze heeft het flink uitgedund en het is weer draagbaar! Ik moet wel opnieuw beginnen met sparen voor stichting haarwens, maar ik ben voor nu verlost van die lange slierten, dus het was in dit geval wel een klein beetje de moeite waard (is dat heel egoistisch?). Na mijn haircutting had ik nog even de tijd om door de Mall te struinen! Fantastisch! Wat een spullen wat een Fashion! Gelukkig was ik de dag ervoor al lichtelijk voorbereid op het fenomeen Fashion anders had ik een hartverzakking gehad door al die prachtigheid, minstens! Nu weet ik weer waarom ik zo van Groningen houd! Al die mooie dingen! Fantastisch!

Even tussen door, dit is een mooi, maar verdrietig filmpje over dingen, http://www.storyofstuff.com/ mocht je tijd overhebben dan is het zeker de moeite van het bekijken waard.

Nadat ik me verlekkerd had op al het moois wat de Mall te bieden had was het tijd om Matthijs en Manon weer op te zoeken, zij waren inmiddels van schoolspullen voorzien en het was nu tijd voor de winkel Build a Bear! Echt een geweldig concept! Een hele mooie gekleurde winkel, waar je een knuffel uit kunt kiezen. Deze knuffel wordt eerst met dons voor je gevuld, zo wordt hij tot leven geblazen. Dan kun je mooie kleertjes voor hem kopen en geweldig veel accessoires, welke alleen voor de heb al leuk zijn! Nadat Sofie en Noa een nieuw dingetje voor hun Hello Kitty hadden gekozen zijn we naar een restaurant gegaan! Een buffet! Wauw er was best veel keuze en het was allemaal zoo super lekker! Ik baal er nog steeds van dat ik nog niet eens de helft van het alles heb kunnen proeven! Maar het maisbrood en de gefrituurde garnaaltjes waren wel heel lekker! Ik heb ook Rootbeer geproefd dat is iets van hier, het proeft als een hoestdrankje met prik, net te soepen dus! Als toetje heb ik me ziek gegeten aan de brownies, wat heerlijk! En ricecrispsbars, dat zijn van die kelloksricecrisps die aan elkaar kleven door een mengsel van boter en marshmallows! Wat een heerlijkheid!

Mocht ik onverwachts heel dik worden, dan is het ongetwijfeld de schuld van de groeihormonen van mijn 3 daagse Amerikaanse trip!

Na al deze geweldigheid was het toch echt tijd om richting huis te gaan. Nog even langs de Costco, de Hanos van hier, voor Nederlandse kaas, de grens over (terug gaat makkelijker) en naar huis.

Het was al met al een hele geslaagde trip! Ik heb er van genoten! Het was heerlijk om in de buitenlucht druk met niets te zijn!

Vandaag was Sofie spelen bij een vriendinnetje en ik ben met Noa en Finna naar het zwembad geweest, wat heel gezellig was! Ik blijf erbij, Hope heeft een mooi zwembad!

Omdat de auto bij het remmen steeds zo'n raar geluid maakt zou Manon vandaag toch maar even met de auto naar de garage. Eenmaal bij de garage bleek dat de remblokjes helemaal versleten waren, best gevaarlijk dus! Omdat dit Hope is, moeten we wachten op onderdelen. Of we de auto dan wel het weekend kunnen gebruiken? Er is immers vanavond paardrijden in Chilliwack! Maar naar Chilliwack rijden, dat is niet een goed idee, dat is niet veilig! Oeps..... Toch best geluk gehad dat we helemaal heel uit Amerika zijn terug gekeerd, ahoewel ik had het ook niet zo'n straf gevonden als we daar nog een paar daagjes hadden moeten blijven....

Geen paardrijden vanavond dus helaas! Maar niet getreurd Matthijs en Sofie zijn nu naar de bioscoop 'despicable me'. Morgen zijn Manon en ik aan de beurt! Van de buitenkant lijkt de bioscoop heel erg op de bioscoop van de film de kite runner, ik ben dus erg benieuwd naar de binnenkant!

Zo dit was nog eens een mieters lang verhaal! Ik heb dieprespect voor de genen die dit allemaal geduldig hebben uitgelezen!

Ik zal nu nog even rap naar de Fraser River het brownieschuldgevoel eraf lopen!